Abstract:
รายงานการวิจัยนี้เป็นการพยายามศึกษาถึงทัศนคติและพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับภาวะเจริญพันธุ์ในอนาคต ในด้านจำนวนบุตรแบะเพศของบุตรที่ปรารถนา ซึ่งความปรารถนาดังกล่าวเป็นผลสะท้อนของอิทธิพลทางด้านสังคมและวัฒนธรรม การศึกษานี้ได้ใช้แนวการสัมภาษณ์และการวิเคราะห์ของคูมส์ โดยใช้ข้อมูล 2 ชุด ชุดแรกเป็นข้อมูลจากการสำรวจทัศนคติเกี่ยวกับบุตร พ.ศ. 2531 ที่ดำเนินการโดยสำนักงานสถิติแห่งชาติ ข้อมูลชุดที่สองเป็นข้อมูลจากการสำรวจในปี พ.ศ. 2536 โดยสถาบันประชากรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ผลจากการศึกษาพบว่า คนส่วนใหญ่ยังปรารถนาที่จะมีบุตรโดยเฉลี่ย 2-3 คน และต้องการมีบุตรทั้ง 2 เพศ และเมื่อนำปัจจัยทางเศรษฐกิจและสังคม อาทิ เช่น การศึกษา อาชีพ รายได้ มาพิจารณาร่วมด้วย ยังคงพบว่ามีแนวโน้มที่ต่างกันไม่มากนัก คือผู้ที่มีฐานะทางเศรษฐกิจและสังคมดี มีแนวโน้มที่ปรารถนาจำนวนบุตรน้อยกว่าผู้ที่มีฐานะด้อยกว่า แต่โดยส่วนใหญ่ปรารถนาที่จะมีบุตรประมาณ 2 คน ยกเว้น เมื่อพิจารณาแยกตามภาคพบความแตกต่างกันบ้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคเหนือตอนบนที่มีแนวโน้มที่มีจำนวนบุตรที่ปรารถนาต่ำกว่าระดับทดแทน