ความร่วมมือทางทหารของไทยต่อจีนยุคหลังสงครามเย็น (จากรัฐบาลทักษิณ ถึง รัฐบาลยิ่งลักษณ์ 1)

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาปัจจัยที่ทำให้ไทยร่วมมือทางทหารกับจีนหลังยุคสงครามเย็น จากรัฐบาลทักษิณ ถึง รัฐบาลยิ่งลักษณ์ 1 โดยใช้แนวคิด Security Complex ของ Barry Buzan ผลการศึกษาพบว่า การเปลี่ยนแปลงของปัญหาความมั่นคงหลังยุคสงครามเย็นทั้งภายในและภายนอก เปิดโอกาสให้ไทยขยายความร่วมมือทางการทหารกับจีนมากขึ้น สำหรับปัญหาความมั่นคงภายใน ได้แก่ มิติทางเศรษฐกิจที่ไทยประสบปัญหาจากวิกฤตเศรษฐกิจในปี พ.ศ.2540 มิติทางการเมือง ได้แก่ การรัฐประหารในวันที่ 19 กันยายน พ.ศ.2549 ทำให้รัฐบาลต้องแสวงหาความชอบธรรมทางการเมืองจากมหาอำนาจ และมิติทางทหาร คือ การร่วมมือทางทหารกับจีนได้ช่วยสร้างความมั่นคงทางทหารให้ไทย ด้วยการสร้างอุตสาหกรรมทางทหารภายในประเทศ ส่วนปัจจัยภายนอกประเทศ ได้แก่ ความสัมพันธ์ระหว่างจีนกับสหรัฐอเมริกาหลังยุคสงครามเย็นที่ร่วมมือกันในการแก้ไขปัญหาความคุกคามรูปแบบใหม่ ได้แก่ การก่อการร้าย โจรสลัด ทำให้ไทยสามารถอาศัยประเด็นปัญหาดังกล่าวสร้างความร่วมมือได้กับทั้งสหรัฐฯและจีนไปพร้อมกัน ขณะเดียวกัน บทบาทของจีนต่อภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ที่มีมากขึ้นหลังยุคสงครามเย็น ทั้งในด้านเศรษฐกิจ การเมือง และความมั่นคง ทำให้ไทยมองเห็นโอกาสในการแสวงหาความร่วมมือจากจีน เพื่อสร้างความมั่นคงให้กับประเทศในอนาคต