Abstract:
คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตในภาครัฐ (คณะกรรมการ ป.ป.ท.) และสำนักงานป้องกันและปราบปรามการทุจริตในภาครัฐ (สำนักงาน ป.ป.ท.) เป็นหน่วยงานของรัฐฝ่ายบริหารที่มีอำนาจหน้าที่ในการป้องกันและปราบปรามการทุจริตในภาครัฐ มีเขตอำนาจดำเนินการกับเจ้าหน้าที่ของรัฐผู้กระทำความผิดซึ่งเป็นการทุจริตต่อหน้าที่หรือประพฤติมิชอบในภาครัฐตามที่พระราชบัญญัติมาตรการของฝ่ายบริหารในการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ.2551 ได้บัญญัติไว้ คณะกรรมการ ป.ป.ท. มีเขตอำนาจหน้าที่ที่กว้างมาก เนื่องจากต้องควบคุมดูแลเจ้าหน้าที่ของรัฐฝ่ายปกครองในระดับที่ต่ำกว่าผู้บริหารระดับสูง หรือข้าราชการที่ดำรงตำแหน่งต่ำกว่าผู้อำนวยการกองลงมารวมทั้งสิ้นประมาณ 10,000 หน่วยงาน ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อความเป็นอิสระและประสิทธิภาพในการดำเนินการตามอำนาจหน้าที่ของคณะกรรมการ ป.ป.ท. และสำนักงาน ป.ป.ท. ได้ จากการศึกษาพบว่า สำนักงาน ป.ป.ท. เป็นหน่วยงานของรัฐฝ่ายบริหารที่จัดตั้งขึ้นมาใหม่เมื่อปี พ.ศ.2551 เนื่องจากฝ่ายบริหารขาดเครื่องมือของตนเองในการตอบสนองนโยบายของรัฐบาลเพื่อการป้องกันและปราบปรามการทุจริต ส่วนคณะกรรมการ ป.ป.ท. ก็เพิ่งได้รับการแต่งตั้งเมื่อปี พ.ศ.2554 ประกอบกับจำนวนสถิติเรื่องร้องเรียนที่รับเข้ามาทั้งจากทางสำนักงาน ป.ป.ท. เอง และที่รับมาจากสำนักงาน ป.ป.ช. ก็มีเพิ่มมากขึ้นจึงอาจส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพในการดำเนินการตามอำนาจหน้าที่ได้ เพราะที่ผ่านมายังไม่มีเรื่องร้องเรียนใดที่ได้รับการชี้มูลความผิดเลย อย่างไรก็ตาม การที่คณะกรรมการ ป.ป.ท. ได้รับการแต่งตั้งโดยคณะรัฐมนตรี ซึ่งมีสภาผู้แทนราษฎรและวุฒิสภาให้ความเห็นชอบ ประกอบกับการที่พระราชบัญญัติมาตรการของฝ่ายบริหารในการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ.2551 ได้บัญญัติเกี่ยวกับคุณสมบัติของผู้ที่จะดำรงตำแหน่งเป็นคณะกรรมการฯเอาไว้อย่างชัดเจน จึงไม่มีผลกระทบต่อความเป็นอิสระในการดำเนินงานตามอำนาจหน้าที่ของคณะกรรมการ ป.ป.ท. แต่อย่างใด ส่วนการดำเนินงานของสำนักงาน ป.ป.ท. อาจขาดความเป็นอิสระเนื่องจากต้องอยู่ภายใต้อำนาจในการควบคุมบังคับบัญชาของกระทรวงยุติธรรม