Abstract:
ชุมชนเมืองในกรุงเทพมหานคร เป็นชุมชนที่แทรกอยู่ในพื้นที่ศูนย์กลางเมืองหรือเมืองชั้นใน ส่วนใหญ่จะมีความแออัดหนาแน่นและมักมีข้อจำกัดในการขยายตัว ขาดพื้นที่สำหรับรองรับกิจกรรมสาธารณะต่างๆ อย่างเพียงพอโดยเฉพาะกิจกรรมกีฬา ซึ่งควรมีตามมาตรฐานขั้นต่ำที่รัฐควรตอบสนองต่อประชากร ชุมชนเมืองถึงแม้จะมีความแออัดหนาแน่นของสิ่งปลูกสร้าง แต่พบว่ามีบริเวณที่ถูกทิ้งให้ว่างเปล่า หรือพัฒนาได้ไม่เต็มศักยภาพแทรกตัวอยู่ทั่วไป จากการทบทวนวรรณกรรมพบว่า มีเกณฑ์การเลือกพื้นที่เพื่อรองรับกิจกรรมกีฬา คือ ข้อกฎหมาย ลักษณะสัณฐาน และตำแหน่งที่ตั้ง และเกณฑ์ในการเลือกกิจกรรมกีฬา คือ ประเภทชุมชน กลุ่มประชากร และกิจกรรมการใช้ประโยชน์ที่ดิน เพื่อวิเคราะห์ศักยภาพ และข้อจำกัดในการพัฒนาพื้นที่เพื่อรองรับกิจกรรมกีฬา
จากการศึกษาพบว่า พื้นที่เพื่อกิจกรรมกีฬาในชุมชนใต้จุดตัดทางด่วนศรีรัชและทางด่วนเฉลิมมหานคร มีพื้นที่กีฬาไม่เพียงพอตามเกณฑ์มาตรฐาน ทั้งที่ภายในตัวพื้นที่ศึกษามีพื้นที่ว่างหลายแห่ง มีความเหมาะสมที่ตามเกณฑ์การเลือกพื้นที่เพื่อรองรับกิจกรรมกีฬา และมีศักยภาพสามารถรองรับรูปแบบกิจกรรมกีฬาและรูปแบบกิจกรรมอื่นๆ ร่วมกันได้ โดยการแบ่งช่วงเวลาการเข้าใช้พื้นที่ เมื่อประมวลผลและวิเคราะห์การพัฒนาเชิงพื้นที่ โดยนำมาทฤษฎีแหล่งกลาง (central place theory) เข้ามาใช้ในการวิเคราะห์ ได้ข้อเสนอแนวทางการวางแผนพัฒนาพื้นที่เพื่อรองรับกิจกรรมกีฬา เป็นแผนและผังการพัฒนาพื้นที่เพื่อรองรับกิจกรรมกีฬา แบ่งเป็น 2 ช่วง คือ ปัจจุบัน และอนาคต สุดท้ายได้รูปแบบกระบวนการพัฒนาพื้นที่เพื่อรองรับกิจกรรมกีฬาในชุมชนเมือง ที่สามารถนำไปประยุกต์ใช้กับพื้นที่อื่นๆ
