ประสบการณ์การกระทำผิดซ้ำของเยาวชนชายในศูนย์ฝึกอบรมเด็กและเยาวชน การศึกษารายกรณี

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการศึกษาด้วยระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพแบบการศึกษารายกรณี มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสบการณ์การกระทำผิดซ้ำของเยาวชนชายในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนและศึกษาทัศนะ ความคิด ความรู้สึก ของเยาวชายที่มีต่อประสบการณ์การกระทำผิดของตน เก็บข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์และการสังเกตแบบมีส่วนร่วม โดยผู้วิจัยเข้าไปฝังตัวในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนบ้านอุเบกขาเป็นเวลา 4 เดือน ผู้ให้ข้อมูลคือเยาวชนชายผู้กระทำผิดซ้ำ จำนวน 6 คน จากการวิเคราะห์ข้อมูลพบประเด็นหลักสามประเด็นคือ สิ่งแวดล้อมเริ่มต้น วิถีชีวิตผู้กระทำผิดซ้ำ และการรับรู้ตนเองเมื่อออกจากศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชน สามารถสรุปผลการวิจัยได้ว่า การกระทำผิดซ้ำของเยาวชนเป็นความต่อเนื่องของการกระทำผิดครั้งแรก ซึ่งเป็นอิทธิพลหลักจากบริบทชีวิตของพวกเขา ผลักดันให้เยาวชนเข้าสู่วิถีชีวิตของการกระทำผิด และความเคยชินกับการอยู่ในวิถีชีวิตดังกล่าว ก็มีผลเป็นแรงต้านที่จะมีผลในการขัดขวางเยาวชนไม่ให้ออกจากวิถีชีวิตเดิม ประกอบกับลักษณะวิถีชีวิตของเยาวชนผู้กระทำผิดซ้ำ และการรับรู้ตนเองภายหลังการปล่อยตัวของพวกเขาก็เป็นแรงสนับสนุนให้เยาวชนกระทำผิดซ้ำและกลับสู่วิถีชีวิตเดิม นอกจากนี้ผู้วิจัยยังได้อภิปรายถึงการนำผลการวิจัยซึ่งเป็นโลกทัศน์ของเยาวชนชายผู้กระทำผิดซ้ำมาใช้เพื่อให้เกิดความเข้าใจในเยาวชนผู้กระทำผิดซ้ำ และอภิปรายถึงการนำผลการวิจัยมาประยุกต์ใช้ในกระบวนการฝึกอบรมและกระบวนการให้คำปรึกษาเชิงจิตวิทยาเพื่อลดโอกาสการในการเข้าสู่วิถีชีวิตของการกระทำผิด และรวมถึงได้นำเสนอแนวทางและข้อเสนอแนะสำหรับงานวิจัยในอนาคต