Abstract:
วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างโครงสร้างเงินทุนและรายการคงค้าง กลุ่มตัวอย่างคืองบการเงินของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่ง ประเทศไทยที่มีแนวโน้มในการจัดการกำไร ได้แก่ บริษัทจดทะเบียนที่อยู่ระหว่างฟื้นฟูการดำเนินงาน กลุ่มอสังหาริมทรัพย์และก่อสร้าง กลุ่มเกษตรและอุตสาหกรรมอาหาร กลุ่มวัตถุดิบและสินค้าอุตสาหกรรม กลุ่มบริการ และกลุ่มเทคโนโลยี ระหว่าง พ.ศ. 2546 – 2548 การศึกษาในครั้งนี้ใช้สถิติเชิงพรรณนา (ความถี่ ร้อยละ ค่าต่ำสุด ค่าสูงสุด ค่าเฉลี่ยเลขคณิต และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน) และสถิติเชิงอนุมาน คือ การวิเคราะห์ความถดถอยเชิงพหุคูณ (Multiple regression analysis) ในการวิเคราะห์ข้อมูล ผลการทดสอบ ณ ระดับความเชื่อมั่นที่ 95% พบว่า โครงสร้างเงินทุนมีความสัมพันธ์ในทิศทางเดียวกับการจัดการกำไร กล่าวคือหากบริษัทมีอัตราส่วนของหนี้สินต่อสินทรัพย์รวมสูงมีแนวโน้มที่จะมีรายการคงค้างที่สูงตามไปด้วย นอกจากนี้การศึกษาครั้งนี้ได้ทดสอบตัวแปรควบคุมเพิ่มเติม ผลการทดสอบพบว่าหากบริษัทกลุ่มตัวอย่างมีอัตราส่วนสินทรัพย์หมุนเวียนต่อหนี้สินหมุนเวียนสูง มูลค่าตลาดของหุ้นสูง อัตราส่วนมูลค่าตามบัญชีต่อมูลค่าตลาดของหุ้นสูง กำไรสุทธิสูง และรายการคงค้างปีก่อนสูง มีความน่าจะเป็นว่าบริษัทจะมีการจัดการกำไร ผลการวิจัยสอดคล้องกับงานวิจัยในอดีต
