Abstract:
การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อเปรียบเทียบอำนาจการทดสอบของตัวสถิติที่ใช้ในการตรวจสอบปัญหาความไม่คงที่ของความแปรปรวนในตัวแบบถดถอยเชิงเส้น 3 ชนิด ได้แก่ ตัวสถิติบูท สแตรปของไวท์ ตัวสถิติบูทสแตรปของบรูชและพาแกน และตัวสถิติบูทสแตรปของสโรเตอร์ เมื่อกำหนดรูปแบบความแปรปรวนของความคลาดเคลื่อน 2 ลักษณะ นั่นคือ รูปแบบการคูณและรูปแบบการบวก และกำหนดขนาดตัวอย่างที่ทำการศึกษา คือ 20 , 50 และ 100 โดยในแต่ละขนาดตัวอย่างที่กำหนดจะจำลองด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์ 1,000 ครั้ง ในการคำนวณความคลาดเคลื่อนประเภทที่ 1 และอำนาจการทดสอบของสถิติดังกล่าวข้างต้นนั้น ผลปรากฏว่า (1)ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 และ 0.01 ตัวสถิติบูทสแตรปของสโรเตอร์มีอำนาจการทดสอบสูงที่สุด สำหรับทุกระดับความรุนแรงของปัญหาความคลาดเคลื่อนมีความแปรปรวนไม่คงที่และสำหรับทุกขนาดตัวอย่าง นอกจากนี้ยังสามารถควบคุมความคลาดเคลื่อนประเภทที่ 1 ได้ทุกขนาดตัวอย่าง (2)สำหรับขนาดตัวอย่างที่กำหนด ไม่ว่าความแปรปรวนของความคลาดเคลื่อนจะมีรูปแบบการคูณหรือรูปแบบการบวก เมื่อ I.L. ของความแปรปรวนมีค่าใกล้เคียงกัน อำนาจการทดสอบของตัวสถิติทั้ง 3 ชนิดจะมีค่าใกล้เคียงกัน
