การศึกษาความเต็มใจที่จะจ่ายค่าจัดการขยะมูลฝอย กรณีศึกษาจังหวัดนครปฐม

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ มีจุดมุ่งหมาย 2 ประการคือ 1. เพื่อศึกษาถึงความเต็มใจที่จะจ่ายและค่าความเต็มใจที่จะจ่ายค่าจัดการขยะมูลฝอย และ 2. ศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความเต็มใจที่จะจ่ายและค่าความเต็มใจที่จะจ่ายค่าจัดการขยะมูลฝอย โดยการศึกษาจะใช้ข้อมูลภาคตัดขวางที่ได้มาจากการสอบถามประชาชน ต.พระประโทน จ.นครปฐม จำนวน 232 คน ในปี พ.ศ. 2542 แล้วใช้แบบจำลองโลจิต และแบบจำลองถดถอยในการวิเคราะห์ ผลการศึกษาพบว่า ประชาชนส่วนใหญ่มีความเต็มใจที่จะจ่ายร้อยละ 82.8 จากแบบจำลองโลจิต ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความเต็มใจที่จะจ่าย คือ การรับรู้ข่าวสารเกี่ยวกับมลพิษที่เกิดจากขยะมูลฝอย ระดับการศึกษา และการกำจัดขยะมูลฝอยโดยการจ้างรถขยะของเทศบาลหรือเอกชน มีความสัมพันธ์ในทิศทางบวกกับความเต็มใจที่จะจ่าย ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติเท่ากับ 0.1 และ 0.05 ตามลำดับ และเมื่อพิจารณาค่าความเต็มใจที่จะจ่าย การศึกษานี้พบว่า ผู้ที่เต็มใจที่จะจ่าย มีค่าความเต็มใจที่จะจ่ายเฉลี่ยเท่ากับ 42.86 บาทต่อเดือน มากกว่าค่าจัดการขยะมูลฝอยของท้องถิ่นใกล้เคียงที่มีการเก็บค่าจัดการขยะมูลฝอยแล้ว จากแบบจำลองถดถอย ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อค่าความเต็มใจที่จะจ่าย คือ จำนวนสมาชิกในครอบครัว และปริมาณขยะมูลฝอยที่ทิ้งต่อวัน มีความสัมพันธ์ในทิศทางบวกกับค่าความเต็มที่จะจ่าย ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติเท่ากับ 0.1 และ 0.01 ตามลำดับ ส่วนระยะเวลาการอยู่อาศัยและการกำจัดขยะมูลฝอยโดยการเผาหรือฝังกลบเอง มีความสัมพันธ์ในทิศทางลบกับค่าความเต็มใจที่จะจ่าย ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติเท่ากับ 0.01 และ 0.1 ตามลำดับ ส่วนปัจจัยอื่นๆ เช่น เพศ อาชีพ อายุ ไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ผลการวิเคราะห์ดังกล่าว สามารถนำไปวางแผนการกำหนดค่าจัดการขยะมูลฝอยให้สอดคล้องกับความเต็มใจที่จะจ่ายของประชาชน และทำให้ทราบว่าประชาชนในท้องถิ่นมีความต้องการให้มีโครงการจัดการขยะมูลฝอย ดังนั้นหน่วยงานของรัฐและเอกชนที่เกี่ยวข้องควรดำเนินโครงการจัดการขยะมูลฝอยในพื้นที่นี้อย่างเร่งด่วน รวมทั้งเผยแพร่ให้ประชาชนรับรู้ถึงปัญหามลพิษที่เกิดจากขยะมูลฝอย และยกระดับการศึกษาให้สูงขึ้น เพื่อให้ประชาชนตระหนักถึงการมีส่วนร่วมในการรักษาสิ่งแวดล้อม และมีความเต็มใจที่จะจ่ายค่าจัดการขยะมูลฝอย