ผลของการมองจากมุมของผู้อื่นต่อการลดเจตคติรังเกียจกลุ่มแบบแอบแฝง : การศึกษาการเห็นคุณค่าในตนเองแบบแอบแฝงในฐานะตัวแปรกำกับ

ณัฏฐพัชร ตั้งติยะพันธ์; ณัฐชา สงวนเกียรติชัย; อนันต์ เกียรติบำรุงพันธุ์

dc.contributor.advisor	วัชราภรณ์ บญญศิริวัฒน์
dc.contributor.author	ณัฏฐพัชร ตั้งติยะพันธ์
dc.contributor.author	ณัฐชา สงวนเกียรติชัย
dc.contributor.author	อนันต์ เกียรติบำรุงพันธุ์
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะจิตวิทยา
dc.date.accessioned	2015-07-24T02:36:00Z
dc.date.available	2015-07-24T02:36:00Z
dc.date.issued	2556
dc.identifier.other	Psy 207
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/44149
dc.description	โครงงานทางจิตวิทยานี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาตามหลักสูตรปริญญาวิทยาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยา คณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปีการศึกษา 2556	en_US
dc.description	A senior project submitted in partial fulfillment of the requirements for the Degree of Bachelor of Science in Psychology, Faculty of Psychology, Chulalongkorn University, Academic year 2013	en_US
dc.description.abstract	การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อมุ่งศึกษาถึงบทบาทกำกับของการเห็นคุณค่าในตนเองแบบแอบแฝงต่อผลของการมองจากมุมของผู้อื่นต่อการลดเจตคติรังเกียจกลุ่มแบบแอบแฝง โดยกลุ่มตัวอย่างนักศึกษามหาวิทยาลัยระดับชั้นปริญญาตรี จำนวน 156 คน (เพศชาย 76 คน เพศหญิง 80 คน อายุเฉลี่ย 19.85 ปี) ทำการทดสอบการเชื่อมโยงการเห็นคุณค่าในตนเองแบบแอบแฝง อ่านบทความเกี่ยวกับชีวิตของชาวกัมพูชาและถูกบอกให้พยายามมองจากมุมของบุคคลนั้น (กลุ่มทดลอง) หรือ ให้มองด้วยใจที่เป็นกลาง (กลุ่มควบคุม) และทำการทดสอบการเชื่อมโยงเจตคติรังเกียจกลุ่มต่อชาวกัมพูชาแบบแอบแฝง ผลการวิเคราะห์การถดถอยเชิงชั้นแสดงว่า การเห็นคุณค่าในตนเองแบบแอบแฝงไม่มีอิทธิพลปฏิสัมพันธ์กับการมองจากมุมของผู้อื่นในการทำนายการลดเจตคติรังเกียจกลุ่มแบบแอบแฝง ซึ่งไม่สนับสนุนสมมติฐานที่ตั้งไว้ อย่างไรก็ตาม ผลการวิจัยพบผลหลักของการมองจากมุมของผู้อื่นและการเห็นคุณค่าในตนเองแบบแอบแฝงในฐานะตัวทำนายทางบวกของเจตคติรังเกียจกลุ่มแบบแอบแฝง แสดงให้เห็นว่า บุคคลที่มองจากมุมของผู้อื่นจะยิ่งมีเจตคติรังเกียจกลุ่มสูงกว่าบุคคลที่ไม่ได้มองจากมุมของผู้อื่น และยิ่งบุคคลมีการเห็นคุณค่าแห่งตนแบบแอบแฝงสูงก็จะยิ่งมีเจตคติรังเกียจกลุ่มสูงขึ้น	en_US
dc.description.abstractalternative	The current study examined the moderating role of implicit self-esteem on the effect of perspective taking on implicit prejudice reduction. One hundred and fifty-six undergraduate students (76 males, 80 females, average age 19.85 years) completed an implicit association test of implicit self-esteem, read a story of a hypothetical Cambodian student and were told to either take a hypothetical person’s perspective (experimental group) or to be objective (control group), and then completed an implicit association test measure of implicit prejudice toward Cambodian. Hierarchical regression analysis indicates that the interaction between perspective taking and implicit self-esteem is not significant in predicting implicit prejudice against Cambodian, and thus does not support our hypothesis. However, there are significant main effects of perspective taking and implicit self-esteem on prejudice, such that perspective takers show greater implicit prejudice than do their control group counterparts, and that participants with higher implicit self-esteem show greater implicit prejudice than those with lower implicit self-esteem.	en_US
dc.language.iso	th	en_US
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.subject	ความนับถือตนเอง	en_US
dc.subject	ความคิดทางลบ	en_US
dc.subject	Self-esteem	en_US
dc.subject	Negative thinking	en_US
dc.title	ผลของการมองจากมุมของผู้อื่นต่อการลดเจตคติรังเกียจกลุ่มแบบแอบแฝง : การศึกษาการเห็นคุณค่าในตนเองแบบแอบแฝงในฐานะตัวแปรกำกับ	en_US
dc.title.alternative	The effect of perspective taking on implicit prejudice reduction : a study of implicit self-esteem as a moderator	en_US
dc.type	Senior Project	en_US
dc.email.advisor	watch.boonya@gmail.com