DSpace Repository

ความสัมพันธ์ระหว่างความรู้สึกทางลบกับการขาดความยับยั้งชั่งใจในการรับประทานโดยมีการตระหนักรู้ในตนเป็นตัวแปรกำกับ

Show simple item record

dc.contributor.advisor สุภลัคน์ ลวดลาย
dc.contributor.author ณัฐชา อุเทศนันทน์
dc.contributor.author ณัฐนิชา กันซัน
dc.contributor.author พรธิดา ไชยหาญ
dc.contributor.other จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะจิตวิทยา
dc.date.accessioned 2015-07-28T04:59:57Z
dc.date.available 2015-07-28T04:59:57Z
dc.date.issued 2556
dc.identifier.other Psy 208
dc.identifier.uri http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/44165
dc.description โครงงานทางจิตวิทยานี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาตามหลักสูตรปริญญาวิทยาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยา คณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปีการศึกษา 2556 en_US
dc.description A senior project submitted in partial fulfillment of the requirements for the Degree of Bachelor of Science in Psychology, Faculty of Psychology, Chulalongkorn University, Academic year 2013 en_US
dc.description.abstract การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างรู้สึกทางลบกับการขาดความยับยั้งชั่งใจในการรับประทานโดยมีการตระหนักรู้ในตนเป็นตัวแปรกำกับ กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้ คือ นิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จำนวนทั้งสิ้น 209 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ มาตรวัดการขาดความยับยั้งชั่งใจในการรับประทาน,มาตรวัดการตระหนักรู้ในตน และ มาตรวัดความรู้สึกทางลบ ผลการวิจัยพบว่า 1. ความรู้สึกทางลบไม่สามารถทำนายการขาดความยับยั้งชั่งใจในการรับประทานได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 2. ความรู้สึกทางลบไม่สามารถทำนายการขาดความยับยั้งชั่งใจในการรับประทาน โดยมีการตระหนักรู้ในตนเป็นตัวแปรกำกับได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ผลการวิเคราะห์ข้อมูลเพิ่มเติม 3. ความรู้สึกทางบวกสามารถทำนายการขาดความยับยั้งชั่งใจในการรับประทาน โดยมีการตระหนักรู้ในตนเป็นตัวแปรกำกับ (β = -.15, p < .05) en_US
dc.description.abstractalternative The purpose of this research was to study relationship between dietary disinhibition and negative affect with self-awareness as moderator. Participants were 209 Chulalongkorn University students. Participants research were asked to complete questionnaires: The dietary disinhibition scale, Negative affect scale and Self-awareness scale. Finding is as follow: 1. Negative affect could not predict dietary disinhibition. 2. Self-awareness could not moderate the relationship between negative affect and dietary disinhibition. Additional analysis found that: 3. Self-awareness significantly moderated the relationship between positive affect and dietary disinhibition. (β = -.15, p < .05) en_US
dc.language.iso th en_US
dc.publisher จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย en_US
dc.rights จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย en_US
dc.subject อารมณ์เศร้า en_US
dc.subject ความตระหนัก en_US
dc.subject การรับรู้ตนเอง en_US
dc.subject บริโภคนิสัย en_US
dc.subject โครงงานทางจิตวิทยา en_US
dc.subject Melancholy en_US
dc.subject Awareness en_US
dc.subject Self-perception en_US
dc.subject Food habits en_US
dc.title ความสัมพันธ์ระหว่างความรู้สึกทางลบกับการขาดความยับยั้งชั่งใจในการรับประทานโดยมีการตระหนักรู้ในตนเป็นตัวแปรกำกับ en_US
dc.title.alternative Self-awareness as moderator of the relationship between negative affect and dietary disinhibition en_US
dc.type Senior Project en_US
dc.email.advisor ไม่มีข้อมูล


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record