Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอัตราส่วน ความถี่และรูปแบบความรุนแรงในคู่รัก รวมถึงพัฒนาโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของการกระทำและถูกกระทำความรุนแรงในคู่รัก โดยศึกษากับผู้ใหญ่วัยทำงานที่มีคู่รักต่างเพศ จำนวน 1,010 คน ตอบแบบสอบถามประสบการณ์ที่ได้รับจากผู้เลี้ยงดูในวัยเด็ก รูปแบบความผูกพัน ความหลงตนเอง การกระทำความรุนแรงต่อคู่รักและการถูกกระทำความรุนแรงจากคู่รัก ผลการศึกษา พบว่า เพศชายมีค่าเฉลี่ยกระทำความรุนแรงต่อคู่รักทางจิตใจสูงที่สุด รองลงมาคือทางเพศ ทางกายและการทำร้ายจนบาดเจ็บต่ำที่สุด ในขณะที่เพศหญิงกระทำความรุนแรงทางจิตใจสูงที่สุด รองลงมาคือทางกาย ทางเพศและการทำร้ายจนบาดเจ็บต่ำที่สุด แต่เพศชายรายงานการถูกกระทำความรุนแรงทางจิตใจสูงที่สุด รองลงมาได้แก่ทางกายและทางเพศที่มีคะแนนใกล้เคียงกันและถูกทำร้ายจนบาดเจ็บต่ำที่สุด ส่วนเพศหญิงถูกกระทำความรุนแรงทางจิตใจสูงที่สุด รองลงมาคือทางเพศ ทางกายและถูกทำร้ายจนบาดเจ็บต่ำที่สุด ผลการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง พบว่า ประสบการณ์ความรุนแรงจากผู้เลี้ยงดูมีอิทธิพลทางตรงและทางอ้อมต่อการกระทำความรุนแรงต่อคู่รักผ่านความวิตกกังวลในความผูกพันและความหลงตนเอง และมีอิทธิพลทางตรงและทางอ้อมต่อการถูกกระทำความรุนแรงจากคู่รักผ่านความวิตกกังวลและการหลีกหนีในความผูกพัน ในขณะที่ประสบการณ์การสนับสนุนจากผู้เลี้ยงดูมีอิทธิพลทางลบต่อการกระทำความรุนแรงต่อคู่รักผ่านความวิตกกังวลในความผูกพันและความหลงตนเองและมีอิทธิพลทางลบต่อการถูกกระทำความรุนแรงจากคู่รักผ่านความวิตกกังวลและการหลีกหนีในความผูกพัน
