ผลกระทบเชิงเศรษฐกิจของมาตรการเงินช่วยเหลือบุตรในบริบทสังคมสูงวัย

รัฐวิชญ์ ไพรวัน

dc.contributor.advisor	วรเวศม์ สุวรรณระดา
dc.contributor.author	รัฐวิชญ์ ไพรวัน
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะเศรษฐศาสตร์
dc.date.accessioned	2015-09-07T10:01:34Z
dc.date.available	2015-09-07T10:01:34Z
dc.date.issued	2555
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/45055
dc.description	วิทยานิพนธ์ (ศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2555	en_US
dc.description.abstract	งานศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ผลกระทบเชิงเศรษฐกิจของมาตรการเงินช่วยเหลือบุตรในสังคมไทยที่มีการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างอายุประชากรเข้าสู่สังคมสูงวัยโดยการใช้แบบจำลองเหลื่อมรุ่นและวิเคราะห์ด้วยวิธี Simulation ในแบบจำลอง มาตรการเงินช่วยเหลือบุตรมีลักษณะเป็นบริการภาครัฐที่มีผลเชิงบวกต่อการสะสมทุนมนุษย์ในเด็กโดยตรง ส่งผลต่อระดับค่าจ้างในอนาคตของเด็กให้เพิ่มสูงขึ้น แต่ไม่ใช่การช่วยเหลือเด็กหรือพ่อแม่ในรูปแบบของตัวเงิน ผลการศึกษาพบว่าในสถานการณ์ที่มีการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างอายุประชากรเข้าสู่สังคมสูงวัยซึ่งในแบบจำลองนี้หมายถึงสภาวะที่อัตราการเพิ่มของประชากรลดลง หากรัฐบาลขยายฐานภาษีโดยการเพิ่มอัตราภาษีรายได้เพี่อทำให้เงินช่วยเหลือบุตรหรือเงินบำนาญที่จัดสรรมากขึ้น จะส่งผลให้ทุนมนุษย์ ระดับทุนหนึ่งหน่วยประสิทธิภาพแรงงาน ระดับผลผลิตและผลตอบแทนแรงงานเพิ่มสูงขึ้น ซึ่งส่งผลให้ระดับการบริโภคในปัจจุบัน ระดับการบริโภคในอนาคตเพิ่มขึ้น และทำให้ระดับอรรถประโยชน์ของประชาชนสูงขึ้นมากกว่าในสถานการณ์ฐานได้ อย่างไรก็ตาม หากรัฐบาลขยายฐานภาษีโดยให้ความสำคัญต่อการเพิ่มขึ้นของจำนวนเงินช่วยเหลือบุตร แต่ละเลยจำนวนเงินบำนาญอาจส่งผลทำให้ระดับอรรถประโยชน์ของประชาชนลดลงได้	en_US
dc.description.abstractalternative	The purpose of this study is to analyze the economic impacts of child allowance in Thailand under the situation of population aging. The study was conducted by, firstly, constructing a theoretical overlapping generation model and, secondly, analyzing by simulation technique. In this model, child allowance is not cash transfer but public services which cause positive effect on child’s human capital accumulation. It consequently affects wage in the future. The results show that, under the situation of population aging which the population growth is decelerated, if the government increases tax base by raising income tax rate in order to increase an amount of child allowance or pension, it can raise level of human capital, capital per effective worker, productivity and return to labor. Consequently, it will raise the current and future consumption, which causes a higher level of utility of the population comparing with the base situation. On the other hands, if the government concerns only to increase in an amount of child allowance but ignores pension, it may worse off the population.	en_US
dc.language.iso	th	en_US
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.relation.uri	http://doi.org/10.14457/CU.the.2012.1235
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.subject	เศรษฐศาสตร์	en_US
dc.subject	เศรษฐศาสตร์ -- แง่สังคมวิทยา	en_US
dc.subject	ครอบครัว -- การสงเคราะห์	en_US
dc.subject	Economics	en_US
dc.subject	Economics -- Sociological aspects	en_US
dc.title	ผลกระทบเชิงเศรษฐกิจของมาตรการเงินช่วยเหลือบุตรในบริบทสังคมสูงวัย	en_US
dc.title.alternative	Economic impacts of child allowance policy in the context of aging society	en_US
dc.type	Thesis	en_US
dc.degree.name	เศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต	en_US
dc.degree.level	ปริญญาโท	en_US
dc.degree.discipline	เศรษฐศาสตร์	en_US
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.email.advisor	Worawet.S@Chula.ac.th
dc.identifier.DOI	10.14457/CU.the.2012.1235