Abstract:
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทำการพยากรณ์ค่าอัตรามรณะของประชากรไทยในช่วง 20 ปีข้างหน้า(ปีพ.ศ. 2554-2573) โดยใช้การประมาณอัตรามรณะในตัวแบบที่เป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปคือตัวแบบลี-คาร์เตอร์ (Lee-Carter Model) นำมาทำการพยากรณ์ร่วมกับ ผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ(Gross Domestic Product : GDP) อัตราการว่างงาน และสาเหตุของการตายที่สำคัญได้แก่ โรคเนื้องอก โรคติดเชื้อและปรสิต สาเหตุภายนอกของการป่วยและตาย โรคระบบไหลเวียนโลหิต โรคระบบทางเดินหายใจ ผลการศึกษาพบว่าตัวแปรทุกตัว ได้แก่ ดัชนีอัตรามรณะ ผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ อัตราการว่างงาน และอัตรามรณะของสาเหตุการตายที่สำคัญ เป็นข้อมูลที่มีลักษณะนิ่ง (stationary) ระดับผลต่างอันดับที่ 1 (at first difference) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.01 และ ตัวแปรที่มีความสัมพันธ์กันเชิงดุลยภาพระยะยาว (cointegration)กับดัชนีอัตรามรณะ ได้แก่ อัตรามรณะจากเนื้องอก อัตรามรณะจากโรคติดเชื้อและปรสิต และ อัตรามรณะจากโรคไหลเวียนโลหิต สำหรับเพศชาย และ อัตรามรณะจากเนื้องอก และอัตรามรณะจากโรคติดเชื้อและปรสิต สำหรับเพศหญิง และในส่วนของค่าพยากรณ์นั้นพบว่า ค่าพยากรณ์อัตรามรณะมีลักษณะเพิ่มขึ้นแบบเอ็กซ์โพเนนเชียลตามรายอายุ โดยในเพศชายและหญิงจะมีค่าลดลงเล็กน้อยตามจำนวนปีที่เพิ่มขึ้น
