Abstract:
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและตรวจสอบความตรงของโมเดลเชิงสาเหตุของความผูกใจมั่นในงานโดยมีแหล่งทรัพยากรที่เอื้อต่องานข้อเรียกร้องในงานเป็นตัวแปรที่มีอิทธิพลทางตรง และมีอิทธิพลทางอ้อมผ่านทุนทางจิตวิทยา กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยในครั้งนี้คือพนักงานที่ปฏิบัติงานในบริษัทเอกชนในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล ทั้งเพศชายและเพศหญิงโดยมีอายุการทำงานในองค์การปัจจุบันไม่น้อยกว่า 1 ปี จำนวน 570 คน เครื่องมือที่ใช้ได้แก่ 1) มาตรวัดข้อเรียกร้องในงาน 2) มาตรวัดแหล่งทรัพยากรที่เอื้อต่องาน 3) มาตรวัดทุนทางจิตวิทยา และ 4) มาตรวัดความผูกใจมั่นในงานโดยมีค่าความเที่ยงของมาตรวัดอยู่ระหว่าง .87 ถึง .69 ผลการวิจัยพบว่า 1. โมเดลเชิงสาเหตุของอิทธิพลของแหล่งทรัพยากรที่เอื้อต่องานและข้อเรียกร้องในงานต่อความผูกใจมั่นในงานโดยมีทุนทางจิตวิทยาเป็นตัวแปรส่งผ่านมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ( 2 = 60.111, df = 46, N 46, N = 570, p = 0.079, GFI = 0.984, RMSEA = 0.023) 2. แหล่งทรัพยากรที่เอื้อต่องานมีอิทธิพลทางตรงต่อความผูกใจมั่นในงานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และข้อเรียกร้องในงานที่ท้าทาย ข้อเรียกร้องในงานที่เป็นอุปสรรค และทุนทางจิตวิทยามีอิทธิพลทางตรงต่อความผูกใจมั่นในงานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 3. แหล่งทรัพยากรที่เอื้อต่องาน และข้อเรียกร้องในงานที่ท้าทายมีอิทธิพลทางอ้อมต่อความผูกใจมั่นในงานโดยผ่านทุนทางจิตวิทยาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 แต่ไม่พบอิทธิพลทางอ้อมระหว่างข้อเรียกร้องในงานที่เป็นอุปสรรคต่อความผูกใจมั่นในงานโดยผ่านทุนทางจิตวิทยา
