DSpace Repository

ผลของกลุ่มการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแนวความหมายในชีวิตต่อการเปลี่ยนแปลงของสุขภาวะในเยาวชนผู้กระทำผิดที่ใช้สารเสพติดที่มีระดับการควบคุมตนเองแตกต่างกัน

Show simple item record

dc.contributor.advisor อรัญญา ตุ้ยคำภีร์ en_US
dc.contributor.advisor วรรณี แกมเกตุ en_US
dc.contributor.author บุญโรม สุวรรณพาหุ en_US
dc.contributor.other จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะจิตวิทยา en_US
dc.date.accessioned 2015-09-19T03:38:17Z
dc.date.available 2015-09-19T03:38:17Z
dc.date.issued 2557 en_US
dc.identifier.uri http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/46374
dc.description วิทยานิพนธ์ (ศศ.ด.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2557 en_US
dc.description.abstract การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1)เปรียบเทียบคะแนนสุขภาวะของเยาวชนที่มีระดับการควบคุมตนเองแตกต่างกันระหว่างกลุ่มที่ได้รับการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแนวความหมายในชีวิตและกลุ่มที่ได้รับกิจกรรมปกติของศูนย์ฝึกฯ(2)วิเคราะห์พัฒนาการของสุขภาวะที่เป็นผลมาจากการได้รับกลุ่มการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแนวความหมายในชีวิตโดยใช้การวิเคราะห์โมเดลโค้งพัฒนาการที่มีตัวแปรแฝงและ (3)ทดสอบความไม่แปรเปลี่ยนของโมเดลโค้งพัฒนาการที่มีตัวแปรแฝงของคะแนนสุขภาวะของเยาวชนระหว่างกลุ่มที่ได้รับการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแนวความหมายในชีวิตกับกลุ่มที่ได้รับกิจกรรมปกติของศูนย์ฝึกฯโดยใช้รูปแบบการวิจัยแบบกึ่งทดลอง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ เยาวชนผู้กระทำผิดที่ใช้สารเสพติด ที่อยู่ในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนเขต 8 จังหวัดสุราษฎร์ธานี และเขต 9 จังหวัดสงขลา จำนวน 180 คน โดยแบ่งเป็นกลุ่มทดลองจำนวน 90 คน และกลุ่มควบคุมจำนวน 90 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย (1) โปรแกรมกลุ่มการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแนวความหมายในชีวิต (2) มาตรวัดสุขภาวะ และ (3) มาตรวัดการควบคุมตนเอง การวิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วมพหุนามแบบวัดซ้ำด้วยโปรแกรม SPSS การวิเคราะห์โมเดลโค้งพัฒนาการที่มีตัวแปรแฝง และการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้างกลุ่มพหุด้วยโปรแกรม LISREL ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. คะแนนเฉลี่ยสุขภาวะจากการวัด 4 ครั้ง ระหว่างเยาวชนที่ได้รับกลุ่มการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแนวความหมายในชีวิตและเยาวชนที่ได้รับกิจกรรมปกติของศูนย์ฝึก ฯ แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และเยาวชนที่มีระดับการควบคุมตนเองแตกต่างกันมีคะแนนเฉลี่ยสุขภาวะจากการวัดครั้งที่ 2 ครั้งที่ 3 และครั้งที่ 4 ไม่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. โมเดลโค้งพัฒนาการที่มีตัวแปรแฝงของสุขภาวะ ในเยาวชนผู้กระทำผิดที่ใช้สารเสพติดที่ได้รับการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแนวความหมายในชีวิตจำนวน 90 คน และเยาวชนที่ได้รับกิจกรรมปกติของศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนจำนวน 90 มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่า = 1.84, df = 3,/ df = 0.613, p-value = 0.61 ดัชนี GFI = 1.00 , CFI = 1.00, NFI = 1.00, RMSEA = 0.0, และ SRMR = 0.022 3. โมเดลโค้งพัฒนาการที่มีตัวแปรแฝงของคะแนนสุขภาวะระหว่างเยาวชนที่ได้กลุ่มรับการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแนวความหมายในชีวิตและเยาวชนที่ได้รับกิจกรรมปกติของศูนย์ฝึกฯ มีความไม่แปรเปลี่ยนของรูปแบบโมเดลแต่มีความแตกต่างของคะแนนเฉลี่ยสุขภาวะในการวัดแต่ละครั้งและความแปรปรวนของคะแนนเฉลี่ยสุขภาวะจากการวัด 4 ครั้งกล่าวคือ โมเดลโค้งพัฒนาการที่มีตัวแปรแฝงคะแนนสุขภาวะของเยาวชนผู้กระทำผิดที่ใช้สารเสพติดระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมมีรูปแบบโมเดลไม่แตกต่างกัน แต่มีน้ำหนักองค์ประกอบในการวัดแต่ละครั้งแตกต่างกัน en_US
dc.description.abstractalternative The objectives of this study were to (1) compare wellness scores of youths at a juvenile training center, with different levels of self-control, and were assigned to either logotherapy group or the training center's regular activities group. (2) validate the development of wellness as a result from logotherapy group by using latent growth curve Model structure equation analysis, and (3) examine the Measurement invariance of model of wellness scores of youths who were assigned to logotherapy group and the training center's regular activities group. A quasi-experimental design was applied. A total of 180 juvenile offenders and substance abuse at the Juvenile Training Center for Children and Youth, Zone 8; Surat Thani province, and Zone 9; Songkhla province, were selected in this study. Ninety participants were in a experimental (logotherapy) group and the others was control (regular activities) group. Research instruments used were; (1) Logotherpy Group Program, (2) Wellness measures, (3) Self-Control measures. Data were analyzed by descriptive and inferential statistics i.e., standard deviations, coefficients of variation, skewness & kurtosis values, repeated measure MANCOVA, Pearson correlation analysis, Exploratory Factor Analysis using SPSS. Moreover, Confirmatory Factor Analysis, Latent Growth Curve Model Structure Equation Analysis, and Multiple Group Structural Equation Model Analysis by LISREL were used to analyze the data. The findings revealed that (1) The average of wellness status measured for four times between two groups were a significant differencely at .05. The average of wellness status measured at 2, 3, and 4 in the groups with different level in self- were not significance different at .05. (2) Latent growth curve model of wellness in both experiment and control groups was valid and well fitted to empirical data = 1.84, df = 3, / df = 0.613, p-value = 0.61 GFI = 1.00, CFI = 1.00, NFI = 1.00, RMSEA = 0.0, and SRMR = 0.022 (3) Latent growth curve model of wellness in both experiment and control groups was not invariance but there were differences in mean scores of wellness in each measurement and the variance of mean scores between 4 times of measurement. In the other words, the multiple group model was not significantly different, but the weight of each component in the measurement was different. en_US
dc.language.iso th en_US
dc.publisher จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย en_US
dc.relation.uri http://doi.org/10.14457/CU.the.2014.1203
dc.rights จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย en_US
dc.subject จิตวิทยาการปรึกษา
dc.subject สุขภาวะ
dc.subject ยาเสพติดกับเยาวชน
dc.subject การควบคุมตนเอง
dc.subject การควบคุมตนเองในวัยรุ่น
dc.subject การให้คำปรึกษาแบบกลุ่ม
dc.subject Counseling psychology
dc.subject Well-being
dc.subject Narcotics and youth
dc.subject Self-control
dc.subject Self-control in adolescence
dc.subject Group counseling
dc.title ผลของกลุ่มการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแนวความหมายในชีวิตต่อการเปลี่ยนแปลงของสุขภาวะในเยาวชนผู้กระทำผิดที่ใช้สารเสพติดที่มีระดับการควบคุมตนเองแตกต่างกัน en_US
dc.title.alternative THE EFFECT OF LOGOTHERAPY GROUP ON CHANGE IN WELLNESS OF SUBSTANCE ABUSE YOUNG DELINQUENTS WITH DIFFERENT LEVELS IN SELF-CONTROL en_US
dc.type Thesis en_US
dc.degree.name ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต en_US
dc.degree.level ปริญญาเอก en_US
dc.degree.discipline จิตวิทยา en_US
dc.degree.grantor จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย en_US
dc.email.advisor Arunya.T@Chula.ac.th,atuicomepee@gmail.com en_US
dc.email.advisor Wannee.K@Chula.ac.th en_US
dc.identifier.DOI 10.14457/CU.the.2014.1203


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record