Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอิทธิพลของสารโน้มน้าวใจโดยใช้ความกลัวตามแนวทฤษฎีกระบวนการคู่ขนาน และระดับความรู้เกี่ยวกับโซเดียม ที่มีต่อเจตนาและพฤติกรรมของผู้ร่วมการทดลองในการลดการบริโภคโซเดียมที่มีแหล่งที่มาจากอาหารที่ผ่านการปรุงแต่ง ผู้ร่วมการทดลองในงานวิจัยเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย ระดับปริญญาตรี จำนวน 170 คน ที่ตอบแบบประเมินความรู้เกี่ยวกับโซเดียม ก่อนจะได้รับสารโน้มน้าวใจด้วยความกลัว (จัดกระทำให้น่ากลัวสูงหรือต่ำ) พร้อมคำแนะนำเกี่ยวกับการลดการบริโภคโซเดียม (จัดกระทำให้มีประสิทธิภาพสูงหรือต่ำ) ก่อนรายงานเจตนาในการลดการบริโภคโซเดียม และพฤติกรรมการบริโภควัดหลังจากการได้รับสาร 2 สัปดาห์ ผลการวิจัยพบว่าเมื่อการรับรู้ประสิทธิภาพสูง ระดับความกลัวมีอิทธิพลเชิงทำนายทางลบต่อเจตนาในการลดการบริโภคโซเดียม แต่เฉพาะเมื่อบุคคลมีความรู้เกี่ยวกับโซเดียมสูง แต่เมื่อบุคคลมีความรู้เกี่ยวกับโซเดียมต่ำ ระดับความกลัวมีอิทธิพลเชิงทำนายทางบวกต่อเจตนาในการลดการบริโภคโซเดียมเมื่อการรับรู้ประสิทธิภาพสูง อย่างไรก็ตาม มีเพียงปฏิสัมพันธ์ระหว่างความกลัวและการรับรู้ประสิทธิภาพเท่านั้นที่สามารถทำนายพฤติกรรมในการลดการบริโภคโซเดียมได้อย่างมีนัยสำคัญ
