บทประพันธ์เพลงดุษฎีนิพนธ์ : เทวะ สวีทสำหรับวงออร์เคสตรา

Abstract

บทบรรเลงดุริยางค์นิพนธ์ “เทวะ” สวีทสำหรับวงออร์เคสตรา (DEVAS Suite for Orchestra ) มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างบทประพันธ์ดนตรีคลาสสิกที่เข้าใจได้ง่าย เพื่อขยายกลุ่มผู้ฟังดนตรีคลาสสิกในสังคมไทย โดยอาศัยแนวคิดจากสิ่งที่พบเห็นได้ในชีวิตประจำวันของคนไทย คือความเชื่อถือเรื่องเทพเจ้า เทพที่เลือกมาใช้ในบทประพันธ์ “เทวะ” นี้ ได้แก่ พระศิวะ พระอุมาเทวี พระพิฆเนศ พระอาทิตย์ และพระจันทร์ ซึ่งเป็นเทพเจ้าที่ได้รับความนิยมนับถือเป็นอย่างมาก ผู้วิจัยได้ถ่ายทอดเอกลักษณ์ของเทพแต่ละองค์ในรูปแบบการประพันธ์บทบรรเลงดุริยางค์นิพนธ์ (Symphonic Poem) ประกอบด้วย 5 ท่อนเพลง ความยาวประมาณ 57-60 นาที บรรเลงด้วยวงออร์เคสตรา ผสมผสานด้วยการเดี่ยวเครื่องดนตรีเอเซียน สร้างความลงตัวของสีสันเสียงแบบตะวันตกและตะวันออก ทำนองหลักของแต่ละท่อน สร้างขึ้นจากชื่อของเทพเจ้าแต่ละองค์ ผนวกกับการใช้เทคนิคทางการประพันธ์ดนตรีตะวันตกร่วมสมัยต่างๆ เช่น การแปลงทำนอง (Thematic Transformation) ไซคลิก เทคนิค (Cyclic technique) เป็นต้น