ความสามารถในการกะประมาณจำนวนในเด็กอายุ 5-7 ปี

อุดมศรี เดชแสง

dc.contributor.advisor	เพ็ญพิไล ฤทธาคณานนท์
dc.contributor.author	อุดมศรี เดชแสง
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะจิตวิทยา
dc.date.accessioned	2017-01-24T01:45:21Z
dc.date.available	2017-01-24T01:45:21Z
dc.date.issued	2549
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/51529
dc.description	วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2549	en_US
dc.description.abstract	การวิจัยนี้มีวัตถประสงค์เพื่อ 1. เปรียบเทียบความสามารถในการประมาณจำนวนในเด็กอายุ 5-7 ปี 2. เปรียบเทียบความสามารในการกะประมาณจำนวนในเด็กอายุ 5-7 ปี ในแต่ละขนาดกลุ่มจำนวน คือ 5 8 11 และ 14 กลุ่มตัวอย่างเป็นเด็กนักเรียนชั้นอนุบาล และประถมศึกษา ที่มีอายุ 5-7 ปี จำนวน 90 คน แบ่งเป็น 3 ระดับ อายุ คือ 5 ปี 6 ปี และ 7 ปี ระดับอายุละ 30 คน เป็นเด็กชาย 15 คน และเป็นเด็กหญิง 15 คน เครื่องมือที่ใช้ในการทดสอบ ได้ดัดแปลงมาจากการศึกษาของ Huntley-Fenner (2001) สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ คือ การวิเคราะห์ความแปรปรวนสองทางแบบวัดซ้ำ (Two-Way ANOVA with Repeated Measures) ความสามารถจำนวนวัดจากเปอร์เซ็นต์ความเบี่ยงเบนสัมบูรณ์ เปอร์เซ็นคำตอบถูก และ ค่าสัมประสิทธิ์ความผันแปร ผลการวิจัยพบอิทธิพลหลักของทั้ง 2 ปัจจัยคือ ระดับอายุ และขนาดกลุ่มจำนวน และความสัมพันธ์ระหว่างระดับอายุและขนาดกลุ่มจำนวน ผลจากการศึกษาเปอร์เซ็นคำตอบถูก พบว่าผลการวิจัยสนับสนุนสมมุติฐานการวิจัยดังนี้ 1. เปอร์เซ็นคำตอบถูกของเด็กอายุ 7 ปี มากกว่าเด็กอายุ 6 ปี และ 5 ปี ตามลำดับอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. ขนาดกลุ่มจำนวน 5 มีเปอร์เซ็นคำตอบถูกมากกว่าขนาดกลุ่มจำนวน 8, 11, และ 14 ตามลำดับอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สำหรับการศึกษาเปอร์เซ็นความเบี่ยงเบนสัมบูรณ์ และค่าสัมประสิทธิ์ความผันแปรพบว่าสนับสนุนสมมุติฐานการวิจัยเพียงบางส่วน จากการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ร่วมระหว่างระดับอายุและขนาดกลุ่มจำนวน พบความแตกต่างระหว่างอายุในขนาดกลุ่มจำนวน 5 โดยพบว่าเด็กอายุ 5 ปี มีเปอร์เซ็นต์ความเบี่ยงเบนสัมบูรณ์ มากกว่าเด็กอายุ 6 ปี และ 7 ปี ตามลำดับอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และเด็กอายุ 7 ปี มีเปอร์เซ็นต์คำตอบถูกมากกว่าเด็กอายุ 6 ปี และ 5 ปี ตามลำดับอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สำหรับค่าสัมประสิทธิ์ความฝันแปรพบว่าเด็กอายุ 5 ปี และ 6 ปี มีค่าสัมประสิทธิ์ความผันแปรมากกว่าเด็กอายุ 7 ปี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05	en_US
dc.description.abstractalternative	The purpose of this research was to study the numerosity estimation ability in five to seven year old children. The subjects consisted of 90 children, aged 5, 6, and 7 years old. There were 30 children in each age group, 15 boys and 15 girls. The instrument was modified from the study of Huntley-Fenner (2001). Two-way ANOVA with Repeated Measures was used for statistical analysis. The numerosity estimation ability was measured by percent absolute deviation, percent correct, and coefficient of variation (C.V.). The study shows the main effects of age and numerosities on children’s estimation ability and an interaction effect between age and numerosities. The findings on percent correct supported the hypothesis that: 1. Seven-year-old children showed significantly higher percent correct than 6- and 5-year-olds respectively (p < .05). 2. There was significantly more percent correct on numerosity 5 than numerosities 8, 11, and 14 respectively (p < .05). However, findings on percent absolute deviation and coefficient of variation partially supported the hypotheses. In addition, the study also showed significant differences of age levels on numerosity 5. That is, 5-year-olds were found to have significantly higher percent absolute deviation than 6-and 7-year-olds respectively (p < .05). The 7-year-olds had significantly higher percent correct than 6- and 5- year-olds respectively (p < .05). While 5- and 6-year-olds showed significantly more coefficient of variation than 7-year-olds (p < .05).	en_US
dc.language.iso	th	en_US
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.relation.uri	http://doi.org/10.14457/CU.the.2006.1385
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.subject	เด็ก -- การทดสอบสติปัญญา	en_US
dc.subject	พัฒนาการของเด็ก	en_US
dc.subject	Children -- Intelligence testing
dc.subject	Child development
dc.title	ความสามารถในการกะประมาณจำนวนในเด็กอายุ 5-7 ปี	en_US
dc.title.alternative	Numerosity estimation ability in five - to seven - year - old children	en_US
dc.type	Thesis	en_US
dc.degree.name	ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต	en_US
dc.degree.level	ปริญญาโท	en_US
dc.degree.discipline	จิตวิทยาพัฒนาการ	en_US
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.email.advisor	ไม่มีข้อมูล
dc.identifier.DOI	10.14457/CU.the.2006.1385