Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของแนวโน้มการทำให้ตนเองเสียเปรียบ ความสัมพันธ์ระหว่างการกระทำกับความสำเร็จและการยืนยันคุณค่าในตนเอง ต่อพฤติกรรมการทำให้ตนเองเสียเปรียบ กลุ่มตัวอย่างในการศึกษาที่ 1 เป็นนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย จำนวน 284 คน ซึ่งแบ่งออกเป็นกลุ่มที่มีคะแนนมาตรวัดแนวโน้มการทำให้ตนเองเสียเปรียบสูงและต่ำ และให้เลือกว่าจะฝึกซ้อมทำแบบทดสอบหรือไม่ฝึกซ้อม ในการศึกษาที่ 2 กลุ่มตัวอย่างจำนวน 160 คน ถูกสุ่มเข้าสู่ 4 เงื่อนไข การทดลองเงื่อนไขละ 40 คน ให้ได้รับความสำเร็จที่ขึ้นอยู่กับการกระทำหรือความสำเร็จไม่ขึ้นอยู่กับการกระทำ และได้ยืนยันหรือไม่ได้ยืนยันคุณค่าในตนเอง หลังจากนั้นวัดพฤติกรรมการทำให้ตนเองเสียเปรียบโดยให้เลือกเพลงเพื่อฟังขณะทำแบบทดสอบต่อไป ผลการวิจัยพบว่า 1.ผู้ที่มีแนวโน้มการทำให้ตนเองเสียเปรียบสูง มีพฤติกรรมการทำให้ตนเองเสียเปรียบมากกว่าผู้ที่มีแนวโน้มการทำให้ตนเองเสียเปรียบต่ำ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 2.เพศชายมีพฤติกรรมการทำให้ตนเองเสียเปรียบมากกว่าเพศหญิง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 3.ในเงื่อนไขความสำเร็จขึ้นอยู่กับการกระทำ ผู้ที่ได้ยืนยันคุณค่าในตนเอง มีคะแนนพฤติกรรมการทำให้ตนเองเสียเปรียบ ไม่แตกต่างจากผู้ที่ไม่ได้ยืนยันคุณค่าในตนเอง 4.ในเงื่อนไขความสำเร็จไม่ขึ้นอยู่กับการกระทำ ผู้ที่ยืนยันคุณค่าในตนเอง มีคะแนนพฤติกรรม การทำให้ตนเองเสียเปรียบต่ำกว่าผู้ที่ไม่ได้ยืนยันคุณค่าในตนเอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .001
