ผลของแนวโน้มการทำให้ตนเองเสียเปรียบ ความสัมพันธ์ระหว่างการกระทำกับความสำเร็จและการยืนยันคุณค่าในตนเอง ต่อพฤติกรรมการทำให้ตนเองเสียเปรียบ

จิรนันท์ ชุนหกรณ์

dc.contributor.advisor	จรุงกุล บูรพวงศ์
dc.contributor.author	จิรนันท์ ชุนหกรณ์
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะจิตวิทยา
dc.date.accessioned	2017-06-27T08:39:32Z
dc.date.available	2017-06-27T08:39:32Z
dc.date.issued	2550
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/53155
dc.description	วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2550	en_US
dc.description.abstract	การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของแนวโน้มการทำให้ตนเองเสียเปรียบ ความสัมพันธ์ระหว่างการกระทำกับความสำเร็จและการยืนยันคุณค่าในตนเอง ต่อพฤติกรรมการทำให้ตนเองเสียเปรียบ กลุ่มตัวอย่างในการศึกษาที่ 1 เป็นนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย จำนวน 284 คน ซึ่งแบ่งออกเป็นกลุ่มที่มีคะแนนมาตรวัดแนวโน้มการทำให้ตนเองเสียเปรียบสูงและต่ำ และให้เลือกว่าจะฝึกซ้อมทำแบบทดสอบหรือไม่ฝึกซ้อม ในการศึกษาที่ 2 กลุ่มตัวอย่างจำนวน 160 คน ถูกสุ่มเข้าสู่ 4 เงื่อนไข การทดลองเงื่อนไขละ 40 คน ให้ได้รับความสำเร็จที่ขึ้นอยู่กับการกระทำหรือความสำเร็จไม่ขึ้นอยู่กับการกระทำ และได้ยืนยันหรือไม่ได้ยืนยันคุณค่าในตนเอง หลังจากนั้นวัดพฤติกรรมการทำให้ตนเองเสียเปรียบโดยให้เลือกเพลงเพื่อฟังขณะทำแบบทดสอบต่อไป ผลการวิจัยพบว่า 1.ผู้ที่มีแนวโน้มการทำให้ตนเองเสียเปรียบสูง มีพฤติกรรมการทำให้ตนเองเสียเปรียบมากกว่าผู้ที่มีแนวโน้มการทำให้ตนเองเสียเปรียบต่ำ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 2.เพศชายมีพฤติกรรมการทำให้ตนเองเสียเปรียบมากกว่าเพศหญิง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 3.ในเงื่อนไขความสำเร็จขึ้นอยู่กับการกระทำ ผู้ที่ได้ยืนยันคุณค่าในตนเอง มีคะแนนพฤติกรรมการทำให้ตนเองเสียเปรียบ ไม่แตกต่างจากผู้ที่ไม่ได้ยืนยันคุณค่าในตนเอง 4.ในเงื่อนไขความสำเร็จไม่ขึ้นอยู่กับการกระทำ ผู้ที่ยืนยันคุณค่าในตนเอง มีคะแนนพฤติกรรม การทำให้ตนเองเสียเปรียบต่ำกว่าผู้ที่ไม่ได้ยืนยันคุณค่าในตนเอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .001	en_US
dc.description.abstractalternative	This study examined the effect of self-handicapping tendency on behavioral self-handicap. The effects of success contingency and self-affirmation on self-handicapping were also investigated. In the first study, two hundred and eighty-four high-school students classified as high or low self-handicappers were asked whether or not they wanted to practice for an aptitude test. In the second study, one hundred and sixty high-school students were randomly assigned equally into one of the four conditions, 40 participants in each condition. They were led to experience either contingent or non-contingent success after completing a test on analytical ability. Then the participants were either given or not given a chance to self-affirm. Behavioral self-handicap was measured by the participant’s selection of a hampering music to listen to while doing another test of the same kind. The results are as follow: 1.High self-handicappers self-handicap significantly more than low self-handicappers (p < .01). 2.Males self-handicap significantly more than females (p < .001). 3.In contingent success condition, participants who have self-affirmed do not differ significantly in behavioral self-handicap from participants who have not self-affirmed. 4.In non-contingent success condition, participants who have self-affirmed score significantly lower in behavioral self-handicap than participant who have not self-affirmed (p < .001).	en_US
dc.language.iso	th	en_US
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.relation.uri	http://doi.org/10.14457/CU.the.2007.2188
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.subject	ความนับถือตนเอง	en_US
dc.subject	ปฏิสัมพันธ์ทางสังคม	en_US
dc.subject	ความสำเร็จ	en_US
dc.subject	Self-esteem	en_US
dc.subject	Social interaction	en_US
dc.subject	Success	en_US
dc.title	ผลของแนวโน้มการทำให้ตนเองเสียเปรียบ ความสัมพันธ์ระหว่างการกระทำกับความสำเร็จและการยืนยันคุณค่าในตนเอง ต่อพฤติกรรมการทำให้ตนเองเสียเปรียบ	en_US
dc.title.alternative	Effects of Self-Handicapping Tendency, Success Contingency, and Self-Affirmation on Behavioral Self-Handicap	en_US
dc.type	Thesis	en_US
dc.degree.name	ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต	en_US
dc.degree.level	ปริญญาโท	en_US
dc.degree.discipline	จิตวิทยาสังคม	en_US
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.email.advisor	jarungkul.b@chula.ac.th
dc.identifier.DOI	10.14457/CU.the.2007.2188