การเปลี่ยนแปลงเชิงพื้นที่และเวลาบริเวณชายฝั่งทะเลจากบ้านอ่าวน้อยถึงบ้านบ่อนอก จังหวัดประจวบคีรีขันธ์

Abstract

ในปัจจุบันพื้นที่ชายฝั่งในประเทศไทยกำลังประสบปัญหาการกัดเซาะชายฝั่งจากคลื่นกาลังแรง หรือคลื่นที่ถูกเปลี่ยนทิศทางโดยสิ่งก่อสร้างจากมนุษย์ ทาให้เกิดความเสียหายต่อธุรกิจชุมชน การท่องเที่ยว และการใช้ชีวิต ทรัพย์สิน รวมทั้งสถานที่ทั้งที่อยู่อาศัยและที่ทำกิน จึงเกิดการตื่นตัวเกี่ยวกับการกัดเซาะชายฝั่งของคลื่นกำลังแรงขึ้นในวงกว้างของประเทศไทย การศึกษาในครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อหาความแตกต่างของอัตราการสะสมตัวของชายฝั่งทะเลที่เปลี่ยนไปหลังจากมีการสร้างสิ่งก่อสร้างจากมนุษย์ในพื้นที่ และหาว่าสิ่งก่อสร้างจากมนุษย์นั้นทำให้เกิดการกัดเซาะที่เปลี่ยนแปลงไปหรือไม่ โดยศึกษาจากภาพถ่ายทางอากาศและข้อมูลภาพดาวเทียม เพื่อเปรียบเทียบการกัดเซาะในแต่ละช่วงปี ก่อนและหลังจากมีการสร้างสิ่งก่อสร้างจากมนุษย์ รวมทั้งศึกษาลักษณะทางตะกอนวิทยาของตะกอนชายหาดเพื่อเปรียบเทียบความรุนแรงของคลื่นที่เข้าสู่พื้นที่ศึกษา และศึกษาลักษณะทางธรณีสันฐานชายฝั่งในบริเวณพื้นที่ศึกษา ผลการศึกษาพบว่าชายหาดบริเวณพื้นที่ศึกษาเป็นชายหาดคงสภาพโดยมีอัตราการกัดเซาะเฉลี่ยสูงสุดก่อนสร้างกำแพงกันคลื่น อยู่ในบริเวณที่ 2 (Zone 2) ด้วยอัตรา -0.51 เมตรต่อปี และมีอัตราการกัดเซาะสูงสุดหลังสร้างกำแพงกันคลื่น อยู่ในบริเวณที่ 3 (Zone 3) ด้วยอัตรา -0.15 เมตรต่อปี พบว่าการสร้างสิ่งก่อสร้างของมนุษย์ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอัตราการสะสมตัวของพื้นที่ชายฝั่งทะเล และพบว่าในบริเวณด้านข้างของกำแพงกันคลื่น จะมีอัตราการกัดเซาะสูงกว่าบริเวณที่ไม่มีกาแพงกันคลื่นอยู่ใกล้ๆ