Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงมาตรการทางอาญากรณีการสวมรอยเป็นบุคคลอื่นบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ต โดยมุ่งศึกษาเกี่ยวกับลักษณะการกระทำผิด มาตรการทางกฎหมาย และมาตรการบังคับที่ควรนำมาใช้เพื่อป้องกันและปราบปรามการกระทำผิดดังกล่าว จากการศึกษาพบว่า ในปัจจุบันเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์และระบบเครือข่ายอินเทอร์เน็ตเข้ามามีบทบาทสำคัญในการดำเนินชีวิตประจำวันของมนุษย์ การสวมรอยเป็นบุคคลอื่นบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตเป็นการกระทำผิดลักษณะหนึ่งซึ่งเกิดขึ้นจากการนำข้อมูลส่วนที่แสดงอัตลักษณ์ส่วนบุคคลของเหยื่อไปใช้แอบอ้างสวมรอยผ่านเว็บไซต์หรือโปรแกรมประยุกต์ที่ใช้งานบนระบบเครือข่ายอินเทอร์เน็ต รวมถึงวิธีการทางอิเล็กทรอนิกส์อย่างอื่น โดยไม่ได้รับความยินยอมจากเจ้าของข้อมูลส่วนบุคคล และกระทำไปโดยมีวัตถุประสงค์ที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย การกระทำเช่นนี้ถือเป็นการล่วงละเมิดสิทธิในความเป็นตัวตนและสิทธิส่วนบุคคลของผู้ถูกสวมรอยเป็นเหตุให้ผู้ถูกสวมรอยและบุคคลอื่นที่เกี่ยวข้องได้รับความเสียหาย ประเทศไทยต้องประสบกับปัญหาการสวมรอยเป็นบุคคลอื่นบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ต แต่ประเทศไทยยังไม่มีมาตรการทางอาญาเกี่ยวกับการกระทำผิดดังกล่าวอย่างชัดเจนและครอบคลุมเพียงพอ ส่งผลให้ผู้ถูกสวมรอยไม่ได้รับการคุ้มครองอย่างแท้จริง ทั้งนี้ เมื่อศึกษากฎหมายของสหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักร ประเทศญี่ปุ่น และสาธารณรัฐเกาหลี พบว่าสหรัฐอเมริกามีบทบัญญัติที่วางมาตรการทางอาญาเกี่ยวกับการสวมรอยเป็นบุคคลอื่นบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตไว้เป็นการเฉพาะ ส่วนสหราชอาณาจักร ประเทศญี่ปุ่น และสาธารณรัฐเกาหลี แม้จะไม่มีบทบัญญัติเฉพาะ แต่มีการกำหนดแนวทางในการนำบทบัญญัติอื่นที่มีอยู่แล้วมาปรับใช้แก่ข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นเป็นรายกรณีไป ส่งผลให้ประเทศเหล่านี้มีมาตรการทางอาญาสำหรับจัดการปัญหาดังกล่าวได้อย่างมีประสิทธิภาพ ด้วยเหตุที่กล่าวมาข้างต้น จึงเสนอแนะให้ประเทศไทยกำหนดมาตรการทางอาญากรณีการสวมรอยเป็นบุคคลอื่นบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตให้ชัดเจนและเหมาะสม เพื่อให้เจ้าหน้าที่ในกระบวนการยุติธรรมทางอาญามีหลักเกณฑ์ในการดำเนินการทางกฎหมายแก่ผู้กระทำผิด และประชาชนได้รับการคุ้มครองอย่างแท้จริง อันจะส่งผลให้การป้องกันและปราบปรามการกระทำความผิดดังกล่าวเป็นไปด้วยความเรียบร้อยและมีประสิทธิภาพ
