Abstract:
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความเครียดของชายรักชาย การสื่อสารเมื่อเกิดความขัดแย้ง 3 รูปแบบ (ได้แก่ การสื่อสารแบบต่อว่า การสื่อสารแบบถอนตัว และ การสื่อสารแบบปฏิสัมพันธ์ทางบวก) รวมทั้ง ความพึงพอใจในเพศสัมพันธ์ ที่มีต่อ ความพึงพอใจและความไม่พึงพอใจในความสัมพันธ์ของชายรักชาย ผู้เข้าร่วมการวิจัยเป็นชายรักชาย 450 คนที่กำลังมีคนรัก เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยมี 5 ฉบับ (α =.57-.92) วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์สมการถดถอยพหุ ผลการศึกษาพบว่า 1.) การสื่อสารเมื่อเกิดความขัดแย้งแบบปฏิสัมพันธ์ทางบวก การสื่อสารแบบถอนตัว และ ความพึงพอใจในเพศสัมพันธ์ ร่วมกันทำนายความแปรปรวนของความพึงพอใจในความสัมพันธ์ของชายรักชายได้ร้อยละ 46 โดยการสื่อสารแบบปฏิสัมพันธ์ทางบวกและความพึงพอใจในเพศสัมพันธ์มีอิทธิพลทางบวก ในขณะที่การสื่อสารแบบถอนตัวมีอิทธิพลทางลบ 2.) การสื่อสารเมื่อเกิดความขัดแย้งแบบปฏิสัมพันธ์ทางบวก การสื่อสารแบบถอนตัว ความพึงพอใจในเพศสัมพันธ์ และ ความเครียดของชายรักชาย ร่วมกันทำนายความแปรปรวนของความไม่พึงพอใจในความสัมพันธ์ของชายรักชายได้ร้อยละ 40 โดยการสื่อสารแบบปฏิสัมพันธ์ทางบวกและความพึงพอใจในเพศสัมพันธ์มีอิทธิพลทางลบ ในขณะที่การสื่อสารแบบถอนตัวมีอิทธิพลทางบวก ประเด็นที่น่าสังเกตคือ ความเครียดของชายรักชาย สามารถอธิบาย ความไม่พึงพอใจในความสัมพันธ์ ของชายรักชาย แต่ไม่สามารถอธิบายความพึงพอใจในความสัมพันธ์ได้ หรืออาจกล่าวได้ว่าเมื่อคู่รักชายรักชายยังมีความพึงพอใจในความสัมพันธ์ดีอยู่ ความเครียดของชายรักชาย จะไม่ส่งผลลบต่อความสัมพันธ์ แต่เมื่อไรก็ตามที่ชายรักชายเกิด ความไม่พึงพอใจในความสัมพันธ์ อิทธิพลจาก ความเครียดของชายรักชาย ก็จะเข้ามามีบทบาทสำคัญต่อความสัมพันธ์ของคู่รักได้
