Abstract:
ย่านสี่แยกบ้านทุ่งเป็นย่านการค้าเก่าแก่และสำคัญที่สุดของจังหวัดแพร่ กำลังประสบปัญหาภาวะซบเซา เนื่องจากจำนวนลูกค้าที่ลดลงกิจกรรมการค้าขายที่เคยคึกคักตลอดทั้งวันในอดีตหลายส่วนได้ปิดตัวลงเหลือเพียงการซื้อขายเฉพาะในบางช่วงเวลาสภาพทางกายภาพของพื้นที่มีความเสื่อมโทรมเนื่องจากอายุอาคารและขาดการฟื้นฟูบูรณะอย่างถูกต้องเหมาะสม อาคารบางส่วนถูกปิดตาย รวมทั้งมีพื้นที่ว่างที่ไม่มีการใช้งานและถูกปล่อยให้รกร้าง ไม่มีศักยภาพในการแข่งขันกับพื้นที่พาณิชกรรมแห่งใหม่และไฮเปอร์มาร์เก็ตบริเวณชานเมือง การฟื้นฟูบูรณะย่านพาณิชยกรรมเก่าย่านสี่แยกบ้านทุ่งเป็นหนึ่งในตัวอย่างของการใช้ศาสตร์และศิลป์ของการออกแบบชุมชนเมืองในการสร้างแรงดึงดูดและสภาวะน่าใช้งานให้กับพื้นที่ ภายใต้บริบทของความเป็นสถานที่เพื่อให้สอดคล้องกับ กลุ่มคน เวลา และกิจกรรม การฟื้นฟูบูรณะพื้นที่แบ่งออกเป็น 3 มิติ ได้แก่ “มิติทางจินตภาพ”โดยการฟื้นฟูบูรณะองค์ประกอบทางจินตภาพสำคัญเพื่อสร้างเอกลักษณ์ของพื้นที่ “มิติทางกายภาพ”โดยการแก้ไขความเชื่อมต่อระหว่างโครงข่ายการสัญจรทุกระบบภายในและนอกพื้นที่ ปรับปรุงพื้นที่ว่างสาธารณะให้สามารถรองรับกิจกรรมและวิถีชีวิตร่วมสมัย “มิติทางสังคมและเศรษฐกิจ” โดยการสร้างความหลากหลายของประโยชน์การใช้สอยอาคารและที่ดินอย่างเหมาะสมและน่าสนใจ สอดคล้องกับศักยภาพการเข้าถึง รวมถึงการฟื้นฟูระบบเศรษฐสัญจรโดยการวางแผนการใช้ประโยชน์อาคารและพื้นที่ว่างให้มีความสัมพันธ์กับลำดับศักดิ์ของโครงข่ายการสัญจรทั้งระบบ
