Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มุ่งศึกษาว่า ระหว่างวิธีการจัดการเรียนการสอนแบบ Topic-Oriented กับวิธีการจัดการเรียนการสอนแบบ Single-Textbook ซึ่งโรงเรียนนานาชาติแต่ละโรงเรียนในปัจจุบัน ต่างเห็นว่าสอดคล้องกับวัตถุประสงค์ของการอบรมให้ความรู้แก่นักเรียนของตนนั้น วิธีการแบบใดจะเหมาะสมกับการจัดหลักสูตรการเรียนการสอนภาษาจันระดับมัธยมศึกษาในโรงเรียนนานาชาติมากกว่ากัน ทั้งยังหวังว่าจากประสบการณ์ที่ผู้วิจัยเคยได้ร่วมการจัดการเรียนการสอนในอดีต รวมทั้งผลการวิจัยในครั้งนี้ จะเป็นประโยชน์ต่อการจัดหลักสูตรการเรียนการสอนภาษาจีนระดับมัธยมศึกษาในโรงเรียนนานาชาติ ผู้วิจัยแบ่งกรณีศึกษาออกเป็นการจัดหลักสูตรการเรียนการสอนแบบ Topic-Oriented และการจัดหลักสูตรการเรียนการสอนแบบ Single-Textbook ดำเนินการศึกษาวิเคราะห์เปรียบเทียบ โดยมุ่งเน้นที่เนื้อหาการเรียนการสอน พัฒนาการทางด้านการเรียนการสอน แนวทางการเรียนการสอน การเลือกใช้แบบเรียน ความแตกต่างในเชิงปฏิบัติการของผู้สอน และความต่อเนื่องของหลักสูตร เป็นต้น ผลของการวิจัยแสดงให้เห็นว่าวิธีการจัดหลักสูตรการเรียนการสอนแบบ Topic-Oriented ทำให้บรรลุวัตถุประสงค์ของหลักสูตรนานาชาติได้ง่ายกว่า อย่างไรก็ตาม เนื่องจากวิธีการจัดหลักสูตรการเรียนการสอนแบบ Topic-Oriented นั้นไม่มีแบบเรียนที่ตายตัว ดังนั้นจึงทำให้เกิดปัญหาเรื่องการใช้เวลาเตรียมการเรียนการสอนที่ค่อนข้างนาน ปัญหาเนื้อหาการเรียนการสอนซ้ำกันในระดับชั้นที่ต่างกัน ในขณะที่วิธีการจัดหลักสูตรการเรียนการสอนแบบ Single-Textbook นั้นกลับสามารถแก้ไขปัญหาเหล่านี้ได้ดีกว่า จากสิ่งที่กล่าวมาแล้วข้างต้น การเรียนการสอนภาษาจีนระดับมัธยมศึกษาของโรงเรียนนานาชาติ ร่วมฤดี จึงใช้วิธีการจัดหลักสูตรการเรียนการสอนแบบ Topic-Oriented และเลือกใช้แบบเรียน Chinese Made Easy เล่มที่ 1 ถึง 5 มาเป็นชุดเอกสารประกอบการเรียนการสอนภาษาจีนเพียงชุดเดียว ผู้วิจัยได้อาศัยประสบการณ์ตรงของตนเองจากการจัดหลักสูตรการเรียนการสอนภาษาจีนตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2548-2551 ที่โรงเรียนนานาชาติร่วมฤดีในการทำวิจัย ผลของการวิจัยในครั้งนี้ สามารถเป็นแหล่งอ้างอิงในการจัดหลักสูตรการเรียนการสอนภาษาจีนระดับมัธยม ศึกษาของโรงเรียนนานาชาติแห่งอื่นๆ ได้เช่นกัน
