Abstract:
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึง "นัยยะในการสอบสวนที่เกิดจากการใช้สิทธิของผู้ต้องหาในการต่อสู้คดีอาญา: ศึกษากรณีพนักงานสอบสวนในสังกัดกองบัญชาการตำรวจนครบาล" โดยระเบียบวิธีวิจัย ใช้แบบสอบถามเป็นหลัก กลุ่มตัวอย่าง คือ พนักงานสอบสวนในสังกัดกองบัญชาการตำรวจนครบาล จำนวน 250 นาย ในการวิเคราะห์ข้อมูลจากแบบสอบถามได้ใช้สถิติวิจัยในการหาค่าไคสแควร์เพื่อทดสอบสมมติฐานการวิจัย ส่วนการสัมภาษณ์แบบเจาะลึก กลุ่มตัวอย่างคือ พนักงานสอบสวน จำนวน 10 นาย ซึ่งเป็นผู้มีความรู้ความเข้าใจในสิทธิผู้ต้องหาเป็นอย่างดี ใช้การวิเคราะห์เชิงพรรณนา ผลการวิจัยเกี่ยวกับ นัยยะในการสอบสวนที่เกิดจากการใช้สิทธิของผู้ต้องหา: ศึกษากรณีพนักงานสอบสวนในสังกัดกองบัญชาการตำรวจนครบาล สามารถสรุปได้ว่า การใช้สิทธิที่จะพบและปรึกษาทนายความเป็นการเฉพาะตัว ทำให้เกิดนัยยะในการสอบสวน ในขณะที่การใช้สิทธิที่จะให้การหรือไม่ให้การใดๆ การใช้สิทธิที่จะร้องขอให้พนักงานสอบสวนจัดหาทนายความให้เมื่อผู้ต้องหาร้องขอ การสิทธิที่จะให้ทนายความหรือบุคคลที่ไว้วางใจเข้าร่วมฟังการสอบสวน การใช้สิทธิที่จะได้รับการเยี่ยมเยียนหรือติดต่อญาติตามสมควร และการใช้สิทธิที่จะได้รับการรักษาพยาบาลโดยเร็วเมื่อเจ็บป่วย ไม่ก่อให้เกิดนัยยะในการสอบสวนแต่อย่างใด
