ปัจจัยทำนายพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของวัยผู้ใหญ่ตอนต้น

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์และความสามารถในการทำนายของปัจจัยคัดสรร กับพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของวัยผู้ใหญ่ตอนต้น โดยใช้แบบจำลองการส่งเสริมสุขภาพของเพนเดอร์ (2002) เป็นกรอบแนวคิดในการวิจัย คัดเลือกโดยสุ่มกลุ่มตัวอย่างจากจังหวัดนครศรีธรรมราชและสุราษฎร์ธานีจำนวน 400 ราย เครื่องมือในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม จำนวน 9 ชุด ประกอบด้วย ข้อมูลส่วนบุคคล พฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพในอดีต การรับรู้อุปสรรค การรับรู้ประโยชน์ การรับรู้ความสามารถของตน ความรู้สึกนึกคิดที่สัมพันธ์กับพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพ อิทธิพลของครอบครัว อิทธิพลด้านสถานการณ์ และพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพ ซึ่งผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหา โดยผู้ทรงคุณวุฒิและหาความเที่ยงของแบบสอบถามจำนวน 8 ชุดหลังโดยใช้สัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค ได้ค่าเท่ากับ .91, .94, .94, .91, .80, .90, .82 และ .89 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติเพียร์สัน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า 1. กลุ่มตัวอย่างมีคะแนนเฉลี่ยของพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพอยู่ในระดับปานกลางโดยมีค่าเท่ากับ 3.56 (SD = .57) คะแนน 2. พฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพในอดีต การรับรู้ประโยชน์ของพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพ การรับรู้ความสามารถของตนเองต่อพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพ ความรู้สึกนึกคิดที่สัมพันธ์กับพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพ อิทธิพลของครอบครัว อิทธิพลด้านสถานการณ์ มีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับสูงและปานกลางกับพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p‹0.05; r= .80, .73, .62, .53, .50 และ .44 ตามลำดับ) แต่การรับรู้อุปสรรคต่อพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพมีความสัมพันธ์ทางลบในระดับต่ำกับพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p ‹0.05; r= -.28) 3. พฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพในอดีต การรับรู้ความสามารถของตนเอง อิทธิพลของครอบครัว อิทธิพลด้านสถานการณ์ ความรู้สึกนึกคิดที่สัมพันธ์กับพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพและการรับรู้อุปสรรคสามารถร่วมกันทำนายพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของวัยผู้ใหญ่ตอนต้น ได้ร้อยละ 74.00 (Adjusted R2 = 0.74, p‹ .05) ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าแบบจำลองการส่งเสริมสุขภาพของเพนเดอร์ (2002) สามารถนำมาใช้ในการอธิบายและทำนายพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของวัยผู้ใหญ่ตอนต้นได้เกือบทุกปัจจัย