Abstract:
สัญญาซื้อคืนหลักทรัพย์ (Repurchase Agreement) เป็นสัญญาที่สนับสนุนการบริหารสภาพคล่องทางการเงินของภาคเอกชนให้เป็นไปอย่างคล่องตัวและมีประสิทธิภาพ และเป็นเครื่องมือในการดำเนินนโยบายการเงินผ่านการดำเนินการผ่านตลาดการเงินของธนาคารแห่งประเทศไทย วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มุ่งศึกษาแนวความคิดและลักษณะของสัญญาซื้อคืนหลักทรัพย์ กฎหมายล้มละลายและฟื้นฟูกิจการ การเพิกถอนฉ้อฉลและการให้เปรียบเจ้าหนี้ภายใต้กระบวนการล้มละลายและฟื้นฟูกิจการ จากการศึกษาพบว่ากระบวนการตามกฎหมายล้มละลายและฟื้นฟูกิจการที่มีความแน่นอนและความสามารถคาดหมายได้และความมีผลสิ้นสุดของการโอนทรัพย์สินและการชำระเงินตามสัญญาซื้อคืนหลักทรัพย์เป็นปัจจัยที่ช่วยลดและป้องกันความเสี่ยงต่อระบบที่จะก่อให้เกิดความเสียหายเป็นลูกโซ่ในระบบการเงิน และส่งเสริมเสถียรภาพทางการเงินและความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ อย่างไรก็ดี การบังคับใช้บทบัญญัติของกฎหมายว่าด้วยการเพิกถอนการฉ้อฉล และการให้เปรียบเจ้าหนี้ตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483 และการเพิกถอนการฉ้อฉลตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ต่อการโอนหลักทรัพย์และการชำระเงินตามสัญญาซื้อคืนหลักทรัพย์สามารถทำให้เกิดความเสี่ยงต่อระบบในระบบการเงิน วิทยานิพนธ์ฉบับนี้จึงเสนอแนวทางต่อการปฏิบัติต่อสัญญาซื้อคืนหลักทรัพย์ว่าควรยกเว้นการบังคับใช้บทบัญญัติว่าด้วยการเพิกถอนการฉ้อฉล และการให้เปรียบเจ้าหนี้ตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483 และการเพิกถอนการฉ้อฉลตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ต่อการชำระหนี้และการโอนทรัพย์สินใด ๆ ตามสัญญาซื้อคืนหลักทรัพย์ โดยกำหนดลักษณะของสัญญาที่ได้รับการยกเว้น และข้อยกเว้นสำหรับการฉ้อฉลโดยแท้ รวมถึงแนวทางการเรียกคืนทรัพย์สินจากคู่สัญญา
