การศึกษาการใช้คำกริยาภาษาจีนที่มีความหมายใกล้เคียงกันของนักศึกษาไทย

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาสภาพการใช้คำกริยาภาษาจีนที่มีความหมายใกล้เคียงกันของนักศึกษาไทย 2. ศึกษาปัญหาการใช้คำกริยาภาษาจีนที่มีความหมายใกล้เคียงกันของนักศึกษาไทย 3. นำเสนอแนวทางการแก้ไขปัญหาการใช้คำกริยาภาษาจีนที่มีความหมายใกล้เคียงกันของนักศึกษาไทย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามสภาพและปัญหาการใช้คำกริยาภาษาจีน วิธีดำเนินการวิจัยแบ่งเป็น 3 ขั้นตอน ได้แก่ ขั้นที่ 1 ศึกษาสภาพการใช้คำกริยาภาษาจีนที่มีความหมายใกล้เคียงกันของนักศึกษาไทย ขั้นที่ 2 วิเคราะห์ปัญหาการใช้คำกริยาภาษาจีนที่มีความหมายใกล้เคียงกันของนักศึกษาไทย ขั้นที่ 3 เสนอแนวทางการแก้ไขปัญหาการใช้คำกริยาภาษาจีนที่มีความหมายใกล้เคียงกันของนักศึกษาไทย ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่า ปัญหาการใช้คำกริยาภาษาจีนที่มีความหมายใกล้เคียงกันของงนักศึกษาไทยเกิดขึ้นจากอิทธิพลของภาษาแม่ กลยุทธ์ทางการเรียน สื่อและรูปแบบการเรียนการสอน นักศึกษาไม่สามารถแยกความแตกต่างระหว่างคำกริยาภาษาจีนกับคำกริยาที่มีความหมายใกล้เคียงกันในภาษาแม่ได้ โดยแบ่งเป็น 1. ความแตกต่างด้านการเน้นความหมาย 2. ความแตกต่างด้านขอบเขตทางความหมาย 3. ความแตกต่างด้านประเภทของคำกริยา 4. ความแตกต่างของกรรมในประโยค 5. ความแตกต่างด้านประธานในประโยค 6. ความแตกต่างด้านคำศัพท์ในประโยค 7. ความแตกต่างด้านโครงสร้างในประโยค