Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาปัจจัยคัดสรรที่สัมพันธ์กับการกระทำผิดซํ้าของเยาวชนชาย ในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนกลาง กลุ่มตัวอย่างมีทั้งหมด 430 คน โดย แบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือกลุ่มเยาวชนชายที่กระทำผิดซํ้าในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนกลาง อายุ 16-18 ปี จำนวน 212 คน และกลุ่มเยาวชนชายที่กระทำผิดครั้งเดียว จำนวน 218 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสำรวจการอบรมเลี้ยงดู 2 รูปแบบ คือ แบบปล่อยปละละเลยและแบบใช้อำนาจควบคุม ซึ่งพัฒนาตามรูปแบบของ Baumrind และแบบสอบถามข้อมูลทั่วไป นำข้อมูลมาวิเคราะห์โดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์จำแนกกลุ่ม (Discriminant Analysis) ด้วยวิธีการวิเคราะห์แบบขั้นตอน (Stepwise) โดยใช้สถิติวิลค์สแลมดา (Wilks’s Lambda) เป็นเกณฑ์ในการคัดเลือกตัวแปรเข้ามาวิเคราะห์ จากผลการวิจัยพบว่า มีตัวแปร 5 ตัวแปรจาก 15 ตัวแปรที่สามารถอธิบายความแปรปรวนของการเป็นสมาชิกกลุ่มเยาวชนชายที่กระทำผิดซํ้า และกลุ่มเยาวชนชายที่กระทำผิดครั้งเดียวได้ ถึงร้อยละ 66.5 ซึ่งตัวแปรทั้ง 5 ตัวแปรดังกล่าว ถือเป็นปัจจัยที่สัมพันธ์กับการกระทำผิดซํ้าของเยาวชนชาย ในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนกลาง ได้แก่ปัจจัยดังต่อไปนี้ คือ (1) รายได้เฉลี่ยของครอบครัว (2) ระดับการศึกษา (3) อายุที่กระทำผิดครั้งแรก (4) การคบเพื่อนที่กระทำผิดกฎหมาย (5) การเกี่ยวพันกับสารเสพติด (เรียงตามลำดับความสำคัญจากค่าสัมประสิทธิ์คาโนนิคัลมาตรฐาน Ci)
