Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบผลของการแสดงอารมณ์และการควบคุมอารมณ์ที่มีต่อการเกิดความรู้สึกเศร้า นิสิตระดับปริญญาตรี จำนวน 88 คน เป็นชาย 44 คน และหญิง 44 คน ถูกขอให้ชมเทปวีดิทัศน์ที่ทำให้เกิดอารมณ์เศร้าภายใต้คำสั่งในเงื่อนไขใดเงื่อนไขหนึ่งใน 4 เงื่อนไข ผู้เข้าร่วมการวิจัยในเงื่อนไขการแสดงอารมณ์เศร้า (n=22) ไต้รับการบอกให้แสดงอารมณ์ออกไปอย่างเต็มที่ ผู้เข้าร่วมการวิจัยในเงื่อนไขการพิจารณายับยั้งอารมณ์ (n=22) ได้รับการบอกให้คิดเกี่ยวกับเทปวีดิทัศน์ไปในทางที่ทำให้ไม่เกิดความรู้สึกใดๆ ผู้เข้าร่วมการวิจัยในเงื่อนไขการเก็บกดอารมณ์(n=22) ได้รับการบอกให้มีพฤติกรรมไปในทางที่หากมีคนกำลังฝึกดูพวกเขาอยู่จะไม่รู้ว่าพวกเขากำลังรู้สึกอย่างไร และผู้เข้าร่วมการวิจัยในเงื่อนไขควบคุม (n=22) ถูกปล่อยให้ชม เทปวีดิทัศน์ไปตามปกติ ผลการวิจัยพบว่า 1. การแสดงอารมณ์เศร้าทำให้เกิดความรู้สึกเศร้ามากกว่าการพิจารณายับยั้งอารมณ์และการเก็บกดอารมณ์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05 2. การพิจารณายับยังอารมณ์และการเก็บกดอารมณ์ทำให้เกิดความรู้สึกเศร้าไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 3. การเก็บกดอารมณ์และการแสดงอารมณ์ตามธรรมชาติทำให้เกิดความรู้สึกเศร้าไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ