Abstract:
วิทยานิพนธ์เรื่องการศึกษาว่าด้วยเรี่อง "รัฐบุรุษ" ของเพลโต มีจุดประสงค์เพื่อศึกษานิยามของรัฐบุรุษในทัศนะของเพลโต รวมถึงวิธีการต่างๆที่เพลโตใช้ในการศึกษานิยามดังกล่าวอันได้แก่ วิธีการแบ่งออกเป็นสอง, ปริศนาเรขาคณิต, การตั้งชื่อ, ตำนาน, การยกตัวอย่าง, และศิลปะการวัด ตลอดจนศิลปะการทอผ้าซึ่งเพลโตใช้เป็นตัวอย่างในการศึกษานิยามของรัฐบุรุษทั้งในแง่ของกลไลการทำงานและในแง่ของนัยที่แฝงไว้ในตัววิธีการเหล่านี้เอง โดยใช้ทฤษฎีการตีความ (Hermeneutics) ตามแนวคิดของ Hans-Georg Gadamer และทฤษฎีไพธากอรัส (Pythagorean Theroy) เป็นกรอบในการวิเคราะห์และตีความ ผลการวิจัยของวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ก็คือ นิยามของรัฐบุรุษในทัศนะของเพลโตคือผู้ปกครองที่เป็นมนุษย์ ซึ่งปกครองมนุษย์ด้วยตนเอง โดยผู้ปกครองนี้จะต้องเป็นผู้ที่ครอบครองความรู้ ซึ่งไม่ใช่เฉพาะความรู้เกี่ยวกับธรรมชาติมนุษย์เท่านั้น แต่รวมถึงความรู้เกี่ยวกับสรรพสิ่งอื่นๆ ทั้งที่มีชีวิตและไม่มีชีวิตด้วย การปกครองของรัฐบุรุษไม่ใช่การเลี้ยงดู แต่เป็นการปกครองโดยจัดหาสภาวะที่เอื้ออำนวยต่อการบรรลุซึ่งความรู้ในทางปรัชญาของผู้ใต้ปกครอง นอกจากนั้นรัฐบุรุษยังทำหน้าที่ทอประสานคนในรัฐที่มีธรรมชาติแตกต่างกันเข้าด้วยกัน ด้วยการสร้างพันธะทั้งทางจิตและทางกาย ภายใต้กฎหมายที่เขาเห็นว่าเหมาะสมสำหรับแต่ละกรณี ทว่าตัวรัฐบุรุษเองนั้นจะมีสถานะอยู่เหนือกฎหมาย ด้วยการปกครองของรัฐบุรุษนี้คนในสังคมจะดำรงอยู่ร่วมกันอย่างผสมกลมกลืน เกิดเป็นสังคมการเมืองที่ดีที่มีเป้าหมายอยู่ที่การบรรลุซึ่งความรู้ในทางปรัชญาของคนในรัฐ
