Abstract:
การเสริมฤทธิ์ของสารสกัดจากพืชร่วมกับยาปฏิชีวนะในการยับยั้งการเจริญของจุลินทรีย์ จัดเป็นการรักษาทางเลือกที่ใช้ในการรักษาการติดเชื้อที่ดื้อยาปฏิชีวนะ โดยในการศึกษานี้ได้ศึกษา เกี่ยวกับฤทธิ์ของสารสกัดจากพืชสมุนไพร 9 ชนิด รวมถึงการเสริมฤทธิ์ของสารสกัดจากพืชสมุนไพร ร่วมกับยาปฏิชีวนะสเตรปโทมัยซิน, กานามัยซิน, แอมพิซิลลิน และซิโพรฟลอกซาซิน ในการยับยั้ง การเจริญต่อแบคทีเรียแกรมบวก 2 สายพันธุ์ ได้แก่ Listeria monocytogenes MSCU0253 และ Staphylococcus aureus MSCU0353 โดยขมิ้นชันที่สกัดด้วยอะซีโตนมีฤทธิ์ในการยับยั้งการเจริญ ของ L. monocytogenes MSCU0253 มากที่สุด โดยมีค่าความเข้มข้นที่ต่ำที่สุดที่สามารถยับยั้งการ เจริญได้ (MIC) อยู่ที่ 6.25 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร และมีค่าความเข้มข้นที่ต่ำที่สุดที่สามารถฆ่าเชื้อได้อยู่ ที่ 12.5 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร และขมิ้นชันที่สกัดด้วยเมทานอลมีฤทธิ์ในการยับยั้งการเจริญต่อ S. aureus MSCU0353 มากที่สุด โดยมีความเข้มข้นที่ต่ำที่สุดที่สามารถยับยั้งการเจริญและฆ่าเชื้อได้ อยู่ที่ 0.78 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร จากนั้นศึกษาการเสริมฤทธิ์ของสารสกัดจากพืชร่วมกับยาปฏิชีวนะ ในการยับยั้งการเจริญของเชื้อทดสอบทั้ง 2 สายพันธุ์พบว่าสารสกัดจากซัวยิ้ง และสีเสียดเทศด้วย อะซีโตนมีการเสริมฤทธิ์ร่วมกับยาปฏิชีวนะสเตรปโทมัยซินและกานามัยซินในการยับยั้งการเจริญของ L. monocytogenes MSCU0253 ได้มากที่สุดโดยมีค่า FICI อยู่ที่ 0.38 และสารสกัดจากซังตุ๊กด้วย เมทานอลมีการเสริมฤทธิ์ร่วมกับยาสเตรปโทมัยซินในการยับยั้งการเจริญต่อ S. aureus MSCU0353 ได้มากที่สุด โดยมีค่า FICI อยู่ที่ 0.19 จากข้อมูลที่ได้นี้ทำให้สามารถนำไปใช้เป็นพื้นฐานของการ รักษาการติดเชื้อที่ยาปฏิชีวนะได้ในอนาคต
