Abstract:
การศึกษานี้ เป็นการศึกษาย้อนหลังเชิงพรรณนา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความครบถ้วนสอดคล้องตรงกันของการสรุปการจำหน่ายผู้ป่วยกับหนังสือรับรองการตายของผู้ที่เข้าพักรักษาและเสียชีวิตในโรงพยาบาล จุฬาลงกรณ์ ปี พ.ศ.2546 โดยใช้ข้อมูลจากการสรุปการจำหน่ายผู้ป่วยและหนังสือรับรองการตายของยู้ที่เข้าพักรักษาและเสียชีวิตในโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ ปี พ.ศ.2546 เก็บข้อมูลโดยใช้แบบบันทึกข้อมูลจำนวน 1,589 ราย เก็บข้อมูลระหว่าง 1 ตุลาคม 2545 - 30 กันยายน 2546 ผลการศึกษาพบว่า ในทะเบียนมีผู้เสียชีวิต จำนวน 1,589 คน เป็นเพศชาย 868 คน ร้อยละ 54.6 เพศหญิง 721 คน ร้อยละ 45.4 อายุเฉลี่ย 52.08 ปี (SD=22.14) การลงสาเหตุการตายในหนังสือรับรองการตายของแพทย์ พบว่าแพทย์เลือกโรคในบรรทัดสุดท้ายมาเป็นสาเหตุการตาย ซึ่งทอว่าถูกต้องร้อยละ 66.70 และไม่ถูกต้องเนื่องจากแพทย์ไม่เลือกโรคในบรรทัดสุดท้ายมาเป็นสาเหตุการตายในมรณบัตร ร้อยละ 33.30 การตรวจสอบสาเหตุการตายในหนังสือรับรองการตาย เปรียบเทียบกับการสรุปการจำหน่ายผู้ป่วยพบว่าเจ้าหน้าที่สถิติ มีการให้รหัส ICD-10 ตรงกับสาเหตุการตายในหนังสือรับรองการตาย ร้อยละ 60.45 ไม่ตรงกัน ร้อยละ 39.55 การเลือกลาเหตุการตายของเจ้าหน้าที่ทะเบียนราษฎร์ จะลงตามข้องที่ให้แพทย์ระบุสาเหตุการตายใน มรณบัตร พบว่า เจ้าหน้าที่ทะเบียนราษฎร์จะเลือกสาเหตุการตายตรงกับช่องให้ระบุสาเหตุการตายในมรณบัตรของหนังสือรับรองการตายแบบใหม่ ซึ่งถือว่าถูกต้อง ร้อยละ 68.52 และไม่ตรงกับช่องให้ระบุสาเหตุการตายในมรณบัตรของหนังสือรับรองการตายแบบใหม่ ซึ่งถือว่าไม่ถูกต้อง คือ เสือกจากข้อใดข้อหนึ่งที่ระบุไว้ในหนังสือรับรองการตาย ร้อยละ 31.48 ผลการศึกษาครั้งนี้ สามารถนำไปเป็นแนวทางและข้อมูลพื้นฐานในการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับความครบถ้วนสอดคล้องของการสรุปการจำหน่ายผู้ป่วยและการลงสาเหตุการตายในหนังสือรับรองการตายในโรงพยาบาลอื่น ๆ เพื่อพัฒนาปรับปรุงการลงเวชระเบียนต่าง ๆ และเพื่อให้แพทย์ได้เห็นถึงความสำคัญของการสรุปใบจำหน่ายผู้ป่วยรวมถึงการลงสาเหตุการตายในหนังสือรับรองการตายตามเกณฑ์การลงสาเหตุการตาย เพื่อให้ ได้ข้อมูลที่ถูกต้องและมีประสิทธิภาพต่อไป
