อิทธิพลของความดึงดูดใจทางกายภาพและความแตกต่างระหว่างเพศต่อการประเมินความสามารถและการอนุมานสาเหตุของความสำเร็จ

Abstract

วัตถุประสงค์ของการวิจัยนี้เพื่อตรวจสอบอิทธิพลของความดึงดูดใจทางกายภาพและเพศต่อการรับรู้ความสามารถและการอนุมานสาเหตุของความสำเร็จ ผู้ร่วมการทดลองเป็นนิสิตระดับปริญญาตรี จำนวนทั้งสิ้น 240 คน และให้ดูรูปภาพบุคคล 12 ภาพแบ่งเป็นเพศชาย 6 ภาพและเพศหญิง 6 ภาพ ซึ่งมีระดับความดึงดูดใจทางกายภาพที่แตกต่างกัน 3 ระดับ (ดึงดูดใจสูง ดึงดูดใจปานกลาง และดึงดูดใจต่ำ) จากนั้นให้ผู้ร่วมการทดลองประเมินความสามารถและอนุมานสาเหตุของความสำเร็จของบุคคลในภาพ ผลการวิจัยพบว่า 1. ผู้ที่มีความดึงดูดใจทางกายภาพสูงกว่าถูกประเมินความสามารถมากกว่าผู้ที่มีความดึงดูดใจทางกายภาพต่ำกว่า (p<.01) 2. เพศชายถูกประเมินว่ามีความสามารถไม่แตกต่างกับเพศหญิงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 3. ผู้ที่มีความดึงดูดใจทางกายภาพสูงและปานกลางได้รับการอนุมานสาเหตุของความสำเร็จไปที่ความสามารถมากกว่าผู้ที่มีความดึงดูดใจทางกายภาพต่ำอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.001) ขณะที่มีความดึงดูดใจทางกายภาพสูงได้รับการอนุมานสาเหตุของความสำเร็จไปที่ความสามารถไม่แตกต่างกับผู้ที่มีความดึงดูดใจทางกายภาพปานกลางอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 4. เพศชายได้รับการอนุมานสาเหตุของความสำเร็จไปที่ความสามารถไม่แตกต่างกับเพศหญิงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ