แนวคิดในการกำหนดมาตรการต่อการค้าประเวณี : ศึกษาเฉพาะกลุ่มผู้ประกอบวิชาชีพในกระบวนการยุติธรรม

Abstract

ปัจจุบันเป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่า ประเทศไทยมีการลักลอบค้าประเวณีและธุรกิจค้าประเวณีที่ผิดกฎหมายขึ้นเป็นจำนวนมาก แม้จะมีพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้าประเวณี พ.ศ. 2539 และกฎหมายอื่นที่เกี่ยวข้องใช้บังคับ แต่ก็ไม่อาจทำให้การค้าประเวณีและธุรกิจการค้าประเวณีลดลงแต่อย่างใด ในการวิจัยครั้งนี้ได้ศึกษาถึงแนวคิดในเชิงกฎหมายต่อการกำหนดมาตรการต่อการค้าประเวณีและธุรกิจการค้าประเวณีของไทยและของต่างประเทศตั้งแต่สมัยอดีตจนถึงปัจจุบัน รวมทั้งได้สัมภาษณ์กลุ่มผู้ประกอบวิชาชีพในกระบวนการยุติธรรม จากการศึกษาวิจัยในครั้งนี้ พบว่า ประเทศต่างๆ ในโลกนี้ยังคงมีมาตรการต่อการค้าประเวณีและธุรกิจการค้าประเวณีในรูปแบบที่แตกต่างกันไป ซึ่งสามารถสรุปหลักแนวคิดในการกำหนดมาตรการต่อ การค้าประเวณีและธุรกิจการค้าประเวณีออกได้เป็น 3 แนวคิด คือ แนวคิดในเชิงห้ามมิให้ค้าประเวณีโดยเด็ดขาด แนวคิดในเชิงปรามการค้าประเวณี และ แนวคิดในเชิงควบคุมการค้าประเวณี ความคิดเห็นของกลุ่มตัวแทนผู้ประกอบวิชาชีพในกระบวนการยุติธรรม ยังคงมีความคิดเห็นต่อในเรื่องดังกล่าวออกเป็น 2 แนวทาง แนวทางแรก เห็นว่า ควรจะกำหนดให้มีมาตรการในการกำหนดให้การค้าประเวณีและธุรกิจการค้าประเวณีเป็นความผิดในทางกฎหมาย ส่วนอีกแนวทางหนึ่ง มองว่ามาตรการ กำหนดโทษทางอาญาต่อการค้าประเวณีและธุรกิจการค้าประเวณีตามกฎหมายการค้าประเวณีของไทยในปัจจุบันไม่มีความเหมาะสม และควรจะมีการแก้ไขโดยการกำหนดให้การค้าประเวณีและธุรกิจการค้าประเวณีเป็นสิ่งที่ถูกต้องตามกฎหมายแต่ต้องอยู่ภายใต้การควบคุมของรัฐแทน