Abstract:
วิทยานิพนธ์เรื่องกระบวนการยุติธรรมเชิงสมานฉันท์สำหรับผู้ปกครองที่กระทำทารุณกรรมเด็กทำการศึกษาถึงรูปแบบของกระบวนการยุติธรรมเชิงสมานฉันท์ที่เหมาะสมกับกรณีผู้ปกครองกระทำทารุณกรรมเด็ก พบว่า ผู้ปกครองที่กระทำทารุณกรรมมีสาเหตุจากการขาดทักษะในการเลี้ยงดูเด็ก และมีสาเหตุจากปัญหาสุขภาพจิตของผู้ปกครองรวมถึงการขาดความสามารถในการควบคุมอารมณ์ของตนเอง อันเป็นผลมาจากการที่ผู้ปกครองกลุ่มนี้มีประวัติการทารุณกรรมมาก่อนในวัยเด็ก อย่างไรก็ตามการทารุณกรรมเด็กเป็นการกระทำต่อเด็กที่ผิดกฎหมาย ดังนั้นนอกจากการรับโทษทางอาญาแล้วผู้ปกครองที่ทารุณกรรมเด็กจำเป็นต้องได้รับการบำบัดฟื้นฟูพฤติกรรมเพื่อให้สามารถกลับมาอาศัยอยู่กับเด็กหรืออยู่ในสังคมโดยไม่กระทำผิดอีก กระบวนการยุติธรรมทางอาญาในปัจจุบันยังเน้นการนำตัวผู้ปกครองที่กระทำทารุณกรรมเด็กไปรับโทษซึ่งพบว่าเมื่อมีการลงโทษทางอาญาแก่ผู้กระทำความผิด แม้จะสามารถแยกตัวผู้กระทำไปคุมขังก็ เป็นเพียงเงื่อนไขชั่วคราว หากพ้นโทษบุคคลเหล่านี้ก็ยังอาจกลับไปอยู่อาศัยร่วมกับครอบครัวได้อีกเพราะกฎทมายไม่สามารถเปลี่ยนแปลงข้อเท็จจริงที่เด็กกับผู้กระทำยังมีความผูกพันทางสายโลหิต ดังนั้นการนำกระบวนการยุติธรรมเชิงสมานฉันท์มาใช้ร่วมกับมาตรการทางอาญาและการสงเคราะห์และคุ้มครองสวัสดิภาพเด็ก จะทำให้เกิดการกำหนดมาตรการบำบัดฟื้นฟูผู้กระทำเพื่อปรับเปลี่ยน หรือควบคุมพฤติกรรมของผู้กระทำ โดยนำรูปแบบของกระบวนการยุติธรรมเชิงสมานฉันท์ เช่น การประชุมกลุ่มครอบครัวมาใช้ในขันตอนต่างๆ ของกระบวนการยุติธรรมทางอาญาเพื่อให้เกิดทางเลือกในการ ปฏิบัติต่อผู้ปกครองที่สอดคล้องกับสาเหตุที่กระทำทารุณกรรมเด็กมากกว่าโทษทางอาญา อันเป็นผลในการลดความเสี่ยงในการกระทำทารุณกรรมเด็กในอนาคตเมื่อกลับไปอาศัยร่วมกับเด็กอีกครั้ง และเป็นการสร้างหลักประกันความปลอดภัยของเด็กอย่างแท้จริง
