ผลของการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มต่อความสามารถในการเผชิญปัญหาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย

เจนจิรา เกียรติสินทรัพย์

dc.contributor.advisor	อรพรรณ ลือบุญธวัชชัย
dc.contributor.author	เจนจิรา เกียรติสินทรัพย์
dc.date.accessioned	2020-09-09T02:16:30Z
dc.date.available	2020-09-09T02:16:30Z
dc.date.issued	2548
dc.identifier.isbn	9745320307
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/67837
dc.description	วิทยานิพนธ์ (พย.ม)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2548	en_US
dc.description.abstract	การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลของการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มต่อความสามารถในการเผชิญปัญหาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายก่อนและหลังการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มและเปรียบเทียบความสามารถในการเผชิญปัญหาของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายกลุ่มที่ได้รับการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มกับกลุ่มที่ได้รับการดูแลตามปกติโดยอาจารย์ประจำชั้นทั้งก่อนและหลังการทดลอง กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชันมัธยมศึกษาตอนปลายที่มีปัญหาสุขภาพจิตจำนวน 60 คน และสุ่มเข้าสู่กลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมกลุ่มละ 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย มี 2 ชุด คือ เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง ได้แก่ แผนการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น และเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบแบบวัดความสามารถในการเผชิญปัญหาของนักเรียนเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายซึ่งผู้วิจัยดัดแปลงจากแบบวัดความสามารถในการเผชิญปัญหาของ จารุวรรณ จินดามงคล (2540) แบบวัดนี้ ได้ผ่านการตรวจสอบความเที่ยงตรงของเครื่องมือแล้ว ค่าความเที่ยงของแบบวัด เท่ากับ .90 วิเคราะห์ ข้อมูลโดยหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและใช้สถิติทดสอบที (t-test) ผลการวิจัยพบว่า 1. ความสามารถในการเผชิญปัญหาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายกลุ่มทดลองภายหลังการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มสูงกว่าก่อนการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ ระดับ .05 2. ความสามารถในการเผชิญปัญหาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายกลุ่มทดลองภายหลังการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มสูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05
dc.description.abstractalternative	The purposes of this true experimental research were to study and compare coping ability of high school students before and after using group counseling plan. Research sample consisted of 60 mental health problem high school students. Samples were random assigned to experimental and control groups with 30 high school students each. Two instruments were group counseling plan that developed by researcher and coping ability test applied from coping ability tested of Jaruwan Jindamongkol (1998). These instruments were tested for validity and reliability. The reliability of coping ability test was .90. Statistical techniques used in data analysis were mean, standard deviation and t-test. Major results of study were as follow: 1. Coping ability of high school students in experimental group after using group counseling plan was significantly higher than before using group counseling plan, at the .05 level. 2. Coping ability of high school students in experimental group was significantly higher than control group, at the .05 level.
dc.language.iso	th	en_US
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.subject	การให้คำปรึกษาแบบกลุ่ม	en_US
dc.subject	การแก้ปัญหา	en_US
dc.subject	Group counseling	en_US
dc.subject	Problem solving	en_US
dc.subject	High school students -- Thailand	en_US
dc.title	ผลของการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มต่อความสามารถในการเผชิญปัญหาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย	en_US
dc.title.alternative	The effect of group counseling on coping ability of high school students	en_US
dc.type	Thesis	en_US
dc.degree.name	พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต	en_US
dc.degree.level	ปริญญาโท	en_US
dc.degree.discipline	การพยาบาลสุขภาพจิตและจิตเวช	en_US
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.email.advisor	Oraphun.Lu@chula.ac.th