Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาว่า ภายใต้กรอบข้อตกลงองค์การค้าโลกมีแนวทางใดที่สามารถนำมาใช้เพื่อคุ้มครองสิทธิแรงงานตามมาตรฐานแรงงานขั้นพื้นฐาน (Core Labour Standards) ซึ่งการศึกษานี้ได้นำเรื่องการให้สิทธิพิเศษทางภาษีศุลกากรมาเป็นประเด็นสำคัญในการพิจารณา จากการศึกษาพบว่า ภายใต้บทบัญญัติขององค์การค้าโลกนั้นยังไม่มีแนวทางที่ชัดเจนในการเรื่องการคุ้มครองแรงงาน และการให้สิทธิพิเศษทางภาษีศุลกาการโดยการนำเรื่องสิทธิแรงงานมาเป็นเงื่อนไขการให้สิทธิยังมีปัญหาเรื่อง การขัดกับหลักการพื้นฐานของการให้สิทธิพิเศษที่จะต้องการให้โดยไม่หวังการตอบแทน อย่างไรก็ตาม ผู้เขียนเห็นว่า อาจมีแนวทางที่นำมาใช้เพื่อคุ้มครองสิทธิแรง ซึ่งแนวทางนี้มีอยู่แล้วในข้อตกลงองค์การการค้าโลก คือ กลไกทบทวนนโยบาลการค้า (Trade Policy Review Mechanism: TPRM) หรือ การสร้างความร่วมมือกับองค์การแรงงานระหว่างประเทศ (International Labour Organization) และแนวทางอื่นที่อยู่ภายนอกข้อตกลงองค์การค้าโลก เช่น ความรับผิดชอบขององค์การแรงงานระหว่างประเทศ หรือ ความคิดริเริ่มทางสังคม เช่น ประมวลข้อปฏิบัติในที่ทำงาน(Code of Conduct) โครงการฉลากทางสังคม(Social Labelling) ซึ่งแนวทางความริเริ่มนี้อาจนำมาใช้เป็นแนวทางเสริมได้
