Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อ ศึกษากิจนิสัยในการเรียนของนิสิตนักศึกษาสถาบันอุดมศึกษาของรัฐในเขตกรุงเทพมหานคร จำนวน 10 แห่ง กลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิตนักศึกษาชั้นปีที่ 1 และชั้นปีที่ 4 จำนวน 3,506 คน ที่ศึกษาในปีการศึกษา 2534 เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสำรวจพฤติกรรมในการเรียนที่นิสิตนักศึกษาปฏิบัติจนเป็นนิสัยโดยแบ่งเป็น 3 ระดับ คือ ปฏิบัตินานๆครั้ง บางครั้งบางคราว และสม่ำเสมอ ผลการวิจัย พบว่า ด้านเทคนิคการอ่านและการจดโน๊ต ซึ่งครอบคลุมเกี่ยวกับ ความสามารถในการเข้าใจความหมายของคำตั้งแต่การอ่านครั้งแรก สามารถจับจุดและจดเนื้อหาที่สำคัญของเอกสารที่ศึกษา มีการทบทวนและท่องจำสิ่งที่เรียนมาแล้ว ทุกครั้งที่อ่านหนังสือจะไม่อ่านออกเสียงในการจดคำบรรยายช่วงแรกๆ สามารถจับจุดสำคัญของการบรรยายช่วงต่อไปได้ทัน นำเนื้อหาที่เรียนครั้งใหม่ไปเชื่อมโยงกับการเรียนครั้งก่อนและเมื่อเรียนแล้วได้นำมาทำโน้ตย่อและจัดระบบใหม่ นั้น มีเพียง 3 ประเด็นที่นิสิตนักศึกษาทุกสถาบัน ปฏิบัติในระดับสม่ำเสมอ คือ สามารถจับจุดและจดเนื้อหาที่สำคัญของเอกสารที่ศึกษา ทุกครั้งที่อ่านหนังสือจะไม่อ่านออกเสียง และนำเนื้อหาที่เรียนไปแล้วมาทำโน๊ตย่อและจัดระบบเสียใหม่ นอกนั้นมีการปฏิบัติอยู่ในระดับบางครั้งบางคราว ด้านสมาธิ ซึ่งครอบคลุมเกี่ยวกับความลำบากในการที่จะมีสมาธิกับสิ่งที่กำลังศึกษาและสามารถจับเนื้อหาที่อ่านไปแล้วได้ดี ไม่เคยฝันกลางวันขณะที่กำลังเรียนหรืออ่านตำรา ไม่เสียเวลาในการตั้งตัวและอุ่นเครื่องก่อนที่จะเริ่มลงมือทำงาน ไม่จำเป็นต้องรอให้มีอารมณ์หรือแรงบันดาลใจก่อนลงมือทำงาน นั้นมีเพียงประเด็นเดียวที่นิสิตนักศึกษาทุกสถาบัน ปฏิบัติสม่ำเสมอ คือ ไม่เคยฝันกลางวันหรือคิดเรื่องอื่นขณะที่กำลังเรียนหรืออ่านตำรา นอกจากนั้นมีการปฏิบัติในบางครั้งบางคราว ด้านการแบ่งเวลาในการศึกษาและการสังคม ซึ่งครอบคลุมเกี่ยวกับการไม่เสียเวลาในการอุ่นเครื่องและสร้างสมาธิจึงทำให้มีเวลาในการศึกษามากพอ สามารถแบ่งเวลาในการทำงานแต่ละเรื่องได้อย่างพอดี ไม่ยอมให้การพูดโทรศัพท์หรือสิ่งรบกวนภายนอกมาขัดจังหวะในการทำงาน สามารถบังคับตนเองให้ทำงานได้ดีและเสร็จทันตามกำหนด มักจะศึกษาค้นคว้าด้วยตนเองมากกว่าศึกษาร่วมกับคนอื่น ไม่เสียเวลาในการศึกษาไปสนุกสนานในเรื่องไร้สาระ ไม่ใช้เวลาอ่านนวนิยายหรือดูโทรทัศน์จนทำให้เสียเวลาเรียน ไม่ยอมให้การเที่ยวกลางคืนหรือนัดเพื่อนต่างเพศมาทำให้เกิดผลกระทบต่อความสำเร็จในการศึกษา นั้น มีเพียงประเด็นเดียวที่นิสิตนักศึกษาทุกสถาบันปฏิบัติสม่ำเสมอ คือ ไม่ยอมให้การเที่ยวกลางคืนและการคบเพื่อนต่างเพศมาทำให้เกิดผลกระทบต่อความสำเร็จในการศึกษา นอกจากนั้นมีการปฏิบัติอยู่ในระดับบางครั้งบางคราว ด้านการสอบ ซึ่งครอบคลุมเกี่ยวกับ เมื่อมีการสอบไม่รู้สึกหงุดหงิด ตื่นเต้น ตกใจง่ายหรือไม่สบายจนไม่สามารถตอบข้อสอบได้ มักจะวางแผนไว้ในใจก่อนว่าจะตอบอย่างไรในการตอบข้อสอบแบบอัตนัย มักจะทำข้อสอบเสร็จและส่งก่อนเวลาเสมอ และเมื่อมีข้อสอบบางข้อที่ทำไม่ได้ จะเว้นเอาไว้จนกระทั่งทำข้ออื่นเสร็จแล้วจึงย้อนกลับมาทำภายหลังนั้น ทุกประเด็นในด้านนี้นิสิตนักศึกษาได้ปฏิบัติเป็นบางครั้งบางคราวเท่านั้น