Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการให้ความร่วมมือกับรูปแบบการอบรมเลี้ยงดูที่แตกต่างกัน ของนักเรียนชันประถมศึกษาปีที่ 5 - 6 ตามการรับรู้ของตนเอง และเพื่อหาความสัมพันธ์ระหว่างคะแนนจากแบบสอบถามครูประเมินพฤติกรรมการให้ความร่วมมือกับคะแนนพฤติกรรมการให้ความร่วมมือจากแบบวัดสังคมมิติของเด็ก กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาเป็น นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 - 6 จำนวน 120 คน ของโรงเรียนสหศึกษาขนาดใหญ่ในเขตเมือง จังหวัดยโสธร เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยมี 4 แบนคือ มาตรวัดการอบรมเลี้ยงดู แบบสอบถามครูประเมินพฤติกรรมการให้ความร่วมมือ แบบวัคสังคมมิติ และแบบการสังเกตและบันทึกพฤติกรรมการให้ความร่วมมือ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการใช้ความแปรปรวนทางเดียว ทดสอบค่าเอฟด้วยวิธี ตูกี และหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า 1.รูปแบบการอบรมเลี้ยงดูแบบดูแลเอาใจใส่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการให้ความร่วมมือ ทั้งคะแนนจากแบบสอบถามครูประเมินพฤติกรรมการให้ความร่วมมือ คะแนนพฤติกรรมการให้ความร่วมมือจากแบบวัดสังคมมิติ และคะแนนจากการสังเกตและ บันทึกพฤติกรรมสูงกว่าการอบรมเลี้ยงดูรูปแบบอื่น 2.คะแนนจากแบบสอบถามครูประเมินพฤติกรรมการให้ความร่วมมือมีความสัมพันธ์กับคะแนนพฤติกรรมการให้ความร่วมมือจากแบบวัดสังคมมิติ และคะแนนจากการสังเกต และบันทึกพฤติกรรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
