Abstract:
ศึกษากระบวนการสร้างสรรค์ละครสำหรับเด็กที่นำมาจากบทประพันธ์ในระดับรางวัลสำหรับผู้ใหญ่เรื่อง ลูกหามกับสามสหายกับสายรุ้งสีที่แปด และศึกษาสารัตถะและสุนทรียรสของผู้ชมกลุ่มเด็กวัย 6-12 ปี และผู้ใหญ่ โดยมีขอบเขตการวิจัยคือ สร้างสรรค์งานละครสำหรับเด็ก จำนวน 1 เรื่องคือ ลูกหามกับสามสหายกับสายรุ้งสีที่แปด จากผลงานรวมเรื่องสั้น "เจ้าหญิง" จำนวน 2 เรื่องคือ เรื่องลูกหามกับสามสหายและเรื่องสีที่แปดของรุ้งกินน้ำ โดยขมวดเรื่องราวทั้งสองเรื่องให้เป็นเรื่องเดียวกัน และบันทึกกระบวนการสร้างสรรค์ละครทั้งหมดเป็นลายลักษณ์อักษรโดยมีขั้นตอนต่างๆ คือ ขั้นการเตรียมการแสดง ขั้นการแสดง และ ขั้นหลังการแสดง ในการศึกษาสารัตถะและสุนทรียรสที่ผู้ชมได้รับ ได้นำผลงานละครที่ผลิตไปจัดแสดงในโรงเรียนที่มีนักเรียนระดับประถมศึกษาจำนวน 2 โรงเรียน จัดแสดง 2 รอบ โดยกำหนดผู้ชมเป็นเด็กวัย 6-12 ปี จำนวน 200 คน และจัดแสดงให้ผู้ชมที่เป็นผู้ใหญ่ จำนวน 3 รอบ ประมาณ 200 คน ผลการสร้างสรรค์สามารถถอดองค์ความรู้ภายใต้รูปแบบละครในรูปแบบนิทาน แสดงเทคนิคต่างๆ อย่างหลากหลาย โดยสื่อผ่านการใช้แสงสีชมพูและเสียงกล่องดนตรีและเปียโนเป็นดนตรีประกอบ การออกแบบเครื่องแต่งกายฉากและอุปกรณ์ประกอบฉาก เน้นที่ความเรียบง่ายเพื่อสื่อแก่นความคิดของเรื่อง ที่มุ่งเสียดสีระบอบเศรษฐกิจและวิธีคิดแบบทุนนิยม ผลการรับรู้สารัตถะและสุนทรียรสสรุปได้ว่า ผู้ชมในทุกเพศทุกวัยมีระดับความชอบละครเฉลี่ย 4.40 จาก คะแนนเต็ม 5 องค์ประกองของละครสามอันดับแรกที่ชมชื่นชอบคือ นักแสดง บทละคร ดนตรีและเสียงประกอบ เฉลี่ย 21.80%, 16.80% และ 15.80% ตามลำดับ ในส่วนของตัวละครนั้นส่วนใหญ่ชื่นชอบตัวละครที่มีความตลก มีทักษะทางการแสดงสูง และมีบทบาทปรากฏตัวบนเวทีมากพอสมควร เช่น ทหาร เจ้าหญิง และพระราชินี อย่างไรก็ตาม ตัวละครเจ้าหญิง ผู้ชมวัยเด็กกับผู้ใหญ่ชื่นชอบไม่เหมือนกัน ทั้งนี้อาจเป็นเพราะเจ้าหญิงมีความแตกต่างจากเจ้าหญิงในขนบ ทั้งรูปร่างหน้าตาและอุปนิสัย ส่วนสารัตถะที่ผู้ชมได้รับจากละคร ผู้ชมที่เป็นเด็กวัย 6-12 ปี คิดว่าละครต้องการสื่อสารเรื่อง อย่ามองคนแค่ภายนอก การปรับตัว ไม่เอาแต่ใจ และความสามัคคี ส่วนผู้ชมที่เป็นผู้ใหญ่คิดว่า ละครต้องการสื่อสารเรื่อง ความพอเพียง ทุกอย่างอยู่ที่เราคิด และสอนการดำเนินชีวิตในโลกทุกวันนี้
