การเปรียบเทียบความสามารถในการชะลอการได้รับความพึงพอใจ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาที่มีรูปแบบการคิดแบบหุนหันและแบบไตร่ตรอง

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการชะลอการได้รับความพึงพอใจของนักเรียนชั้นประถมศึกษาเพศหญิงและเพศชายอายุ 7 ปี ที่มีรูปแบบการคิดแบบหุนหันและแบบไตร่ตรองที่ได้จากการวัดโดยแบบทดสอบ Matching Familiar Figures Test ของ Kagan กลุ่มตัวอย่างมีจำนวนทั้งสิ้น 60 คน เป็นเด็กที่มีรูปแบบการคิดแบบหุนหัน 30 คน เพศชาย 15 คน เพศหญิง 15 คน และเด็กที่มีรูปแบบการคิดแบบไตร่ตรอง 30 คน เพศชาย 15 คน เพศหญิง 15 คน หลัง จากนั้นทำการทดสอบความสามารถในการชะลอการได้รับความพึงพอใจ โดยให้เด็กตัดสินใจเลือกระหว่างการรับรางวัลแบบชะลอการได้รับความพึงพอใจที่มีมูลค่ามากกว่าหรือรับรางวัลแบบทันทีที่มีมูลค่าน้อยกว่า สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ครั้งนี้คือ การทดสอบไคสแควร์ (Chi-square test) ผลการวิจัยพบว่า 1. นักเรียนชั้นประถมศึกษาที่มีรูปแบบการคิดแบบไตร่ตรองตัดสินใจเลือกรับรางวัลแบบชะลอการได้รับความพึงพอใจมากกว่านักเรียนชั้นประถมศึกษาที่มีรูปแบบการคิดแบบหุนหันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 2. ไม่พบความแตกต่างระหว่างเด็กชายและเด็กหญิงในการเลือกรับรางวัลแบบชะลอการได้รับความพึงพอใจ