การศึกษาการใข้โปรแกรมการจัดการความโกรธต่อการแสดงความโกรธ ในผู้ป่วยจิตเภท สถาบันจิตเวชศาสตร์สมเด็จเจ้าพระยา

Abstract

การศึกษาอิสระครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบการแสดงความโกรธ ในผู้ป่วยจิตเภท ก่อนและหลังการใช้โปรแกรมการจัดการความโกร ธ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยจิตเภท สถาบันจิตเวชศาสตร์ สมเด็จเจ้าพระยา จำนวน 20 คน คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างตามคุณสมบัติที่กำหนด เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ โปรแกรมการจัดการความโกรธ แบบวัดการแสดงความโกรธ และแบบวัดความรู้เรื่องการจัดการความโกรธ โปรแกรมการจัดการความโกรธ ผ่านการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหา โดยผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 3 ท่าน ค่าความเที่ยงแบบวัดการแสดงความโกรธและแบบวัดความรู้ เท่ากับ .82 และ .87 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูล ด้วยการหาค่าเฉลี่ย คะแนนมาตรฐาน และเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยด้วยสถิติเชิงพรรณนาและสถิติทดสอบที(paired t-test) ผลการศึกษาที่สำคัญ สรุปได้ดังนี้ การแสดงความโกรธในผู้ป่วยจิตเภท หลังการใช้โปรแกรมการจัดการความโกรธเหมาะสมกว่าก่อนการใช้โปรแกรมการจัดการความโกรธ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05