การศึกษาการใข้โปรแกรมการจัดการความโกรธต่อการแสดงความโกรธ ในผู้ป่วยจิตเภท สถาบันจิตเวชศาสตร์สมเด็จเจ้าพระยา

พรรษมนต์ ศิริวิภาอนันต์

dc.contributor.advisor	จินตนา ยูนิพันธุ์
dc.contributor.author	พรรษมนต์ ศิริวิภาอนันต์
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะพยาบาลศาสตร์
dc.date.accessioned	2021-08-06T14:38:29Z
dc.date.available	2021-08-06T14:38:29Z
dc.date.issued	2552
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/74821
dc.description	สารนิพนธ์ (พย.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2552	en_US
dc.description.abstract	การศึกษาอิสระครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบการแสดงความโกรธ ในผู้ป่วยจิตเภท ก่อนและหลังการใช้โปรแกรมการจัดการความโกร ธ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยจิตเภท สถาบันจิตเวชศาสตร์ สมเด็จเจ้าพระยา จำนวน 20 คน คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างตามคุณสมบัติที่กำหนด เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ โปรแกรมการจัดการความโกรธ แบบวัดการแสดงความโกรธ และแบบวัดความรู้เรื่องการจัดการความโกรธ โปรแกรมการจัดการความโกรธ ผ่านการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหา โดยผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 3 ท่าน ค่าความเที่ยงแบบวัดการแสดงความโกรธและแบบวัดความรู้ เท่ากับ .82 และ .87 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูล ด้วยการหาค่าเฉลี่ย คะแนนมาตรฐาน และเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยด้วยสถิติเชิงพรรณนาและสถิติทดสอบที(paired t-test) ผลการศึกษาที่สำคัญ สรุปได้ดังนี้ การแสดงความโกรธในผู้ป่วยจิตเภท หลังการใช้โปรแกรมการจัดการความโกรธเหมาะสมกว่าก่อนการใช้โปรแกรมการจัดการความโกรธ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05
dc.description.abstractalternative	The purpose of this independent study was to compare mean anger expression before and after using in the anger management program among schizophrenic patients, Somdet Chaopraya Instutite of Psychiatry. The samples were 20 patients with schizophrenia, recruited by inclusion criteria. The instruments used in this study were anger management program, anger expression scale and anger management test. The anger management program was tested for content validity by a panel of 3 experts. The reliability of anger expression scale and the test were .82 and .87, respectively. Statistic techniques utilized in data analysis were mean standard deviation and paired t- test. Major findings were as follows: Anger expression of patient with Schizophrenia after using in the anger management program was significantly lower than those of whom before receiving the training such intervention, at the .05 level.
dc.language.iso	th	en_US
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.relation.uri	http://doi.org/10.14457/CU.the.2009.2203
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.subject	ความโกรธ	en_US
dc.subject	ผู้ป่วยจิตเภท	en_US
dc.subject	การควบคุม (จิตวิทยา)
dc.subject	Anger
dc.subject	Schizophrenics
dc.subject	Control (Psychology)
dc.title	การศึกษาการใข้โปรแกรมการจัดการความโกรธต่อการแสดงความโกรธ ในผู้ป่วยจิตเภท สถาบันจิตเวชศาสตร์สมเด็จเจ้าพระยา	en_US
dc.title.alternative	A study of using anger management program on anger expression in schizophrenic, Somdet Chaopraya Institute of Psychiatry	en_US
dc.type	Independent Study	en_US
dc.degree.name	พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต	en_US
dc.degree.level	ปริญญาโท	en_US
dc.degree.discipline	การพยาบาลสุขภาพจิตและจิตเวช	en_US
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.identifier.DOI	10.14457/CU.the.2009.2203