การศึกษาการใช้พฤติกรรมบำบัดโดยครอบครัวมีส่วนร่วมต่อพฤติกรรมก้าวร้าวของเด็กสมาธิสั้น โรงพยาบาลนภาลัย

Abstract

การศึกษาอิสระนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมก้าวร้าว ก่อนและหลังการใช้พฤติกรรมบำบัด โดยครอบครัวมีส่วนร่วมของเด็กสมาธิสั้น กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ป่วยเด็กสมาธิสั้น ที่มารับบริการรักษาที่ คลินิกจิตเวชแผนกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลนภาลัย คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างตามคุณสมบัติที่กำหนด จำนวน 20 คน เครื่องมือที่ใช้ในการดำเนินการศึกษาคือ โปรแกรมการใช้พฤติกรรมบำบัดโดยครอบครัวมีส่วนร่วมตามแนวคิดของ Skinner เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลคือ แบบสังเกตพฤติกรรมก้าวร้าว เครื่องมือทุกฉบับได้รับการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหา โดยผู้ทรงคุณวุฒิ 5 ท่าน ค่าความสอดคล้องของการสังเกตพฤติกรรมก้าวร้าว ในเด็กสมาธิสั้นมีค่าระหว่าง .83 -1 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าสถิติ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วยเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบ Dependent t-test ผลการศึกษาที่สำคัญ สรุปได้ดังนี้ พฤติกรรมก้าวร้าวของเด็กสมาธิสั้น หลังการใช้พฤติกรรมบำบัดโดยครอบครัวมีส่วนร่วมลดลงกว่าก่อนใช้พฤติกรรมบำบัด อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05