อิทธิพลของภาพลวงตาทางบวกต่อความพึงพอใจในความสัมพันธ์ของคู่รัก

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอิทธิพลของภาพลวงตาทางบวกต่อความพึงพอใจในความสัมพันธ์ของคู่รัก ที่มีความรักกับเพศตรงข้าม จำนวน 300 คู่ และยังไม่ได้สมรส ผู้ร่วมการวิจัยตอบ มาตรวัดการรับรู้ตนเอง การรับรู้อุดมคติเกี่ยวกับคนรัก การรับรู้เกี่ยวกับคนรักและการรับรู้ที่มีต่อคนรักของคนทั่วๆ ไป มาตรวัดการเห็นคุณค่าในตนเอง และมาตรวัดความพึงพอใจในความสัมพันธ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรม SPSS ในการวิเคราะห์ค่าสหสัมพันธ์ และค่าสถิติทีแบบจับคู่ และใช้โปรแกรมลิสเรล ในการวิเคราะห์อิทธิพล ผลการวิจัยพบว่า 1. การรับรู้ของผู้ชายและผู้หญิงเกี่ยวกับคนรักมีสหสัมพันธ์ทางบวกกับการรับรู้ตนเองของคนรัก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 2. ผู้ชายและผู้หญิงรับรู้เกี่ยวกับคนรักในทางบวกมากกว่าที่คนรักรับรู้ตนเอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 3. การรับรู้ของผู้หญิงเกี่ยวกับคนรัก การรับรู้ของผู้ชายเกี่ยวกับคนรัก และการรับรู้ตนเองของผู้ชายมีอิทธิพลทางตรงต่อความพึงพอใจในความสัมพันธ์ของผู้หญิงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ในขณะที่การรับรู้ตนเองของผู้หญิง อุดมคติของผู้หญิงเกี่ยวกับคนรัก และอุดมคติของผู้ชายเกี่ยวกับคนรักมีอิทธิพลทางอ้อมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 4. การรับรู้ของผู้ชายเกี่ยวกับคนรัก การรับรู้ของผู้หญิงเกี่ยวกับคนรัก และอุดมคติของผู้ชายเกี่ยวกับคนรักมีอิทธิพลทางตรงต่อความพึงพอใจในความสัมพันธ์ของผู้ชายอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ในขณะที่การรับรู้ตนเองของผู้ชาย อุดมคติของผู้ชายเกี่ยวกับคนรัก และอุดมคติของผู้หญิงเกี่ยวกับคนรักมีอิทธิพลทางอ้อมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05