Abstract:
สารนิพนธ์ฉบับนี้มุ่งศึกษาทฤษฎีการแปลและแนวทางการแปลวรรณกรรม เพื่อถ่ายทอดวัจนลีลาของตัวละครเอกในเรื่อง Room ของเอ็มมา โดโนฮิว ผู้วิจัยมีจุดประสงค์ที่จะถ่ายทอดบทแปลที่มีสมมูลภาพทางความหมายและอรรถรสเทียบเคียงกับต้นฉบับ และหาวิธีการแก้ไขปัญหาการแปลลักษณะภาษาและวัจนลีลาที่ผิดแปร่ง ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของตัวละครเอกในเรื่อง จากการศึกษาครั้งนี้พบว่า แนวทางการวิเคราะห์ตัวบทของคริสติอาเน นอร์ด และแนวทางการวิเคราะห์องค์ประกอบนวนิยายของ คาร์ล เอ็ม ทอมลินสัน และแครอล ลินช์-บราวน์ ช่วยให้ผู้วิจัยสามารถวิเคราะห์ตัวบทต้นฉบับได้ละเอียดและครบถ้วนมากยิ่งขึ้น ทำให้ผู้วิจัยเข้าใจสารที่ผู้ส่งสารต้องการสื่อก่อนทำการถ่ายทอดไปสู่บทแปลในภาษาปลายทาง แนวทางการแปลแบบตีความของฌอง เดอลีล ช่วยให้ผู้วิจัยเข้าใจความหมายที่แท้จริงในวาทกรรมนั้นๆ ซึ่งทำให้ถ่ายทอดความหมายได้อย่างถูกต้องและเหมาะสม นอกจากนี้ยังมีความสำคัญมากในการตรวจสอบบทแปล ทฤษฎีพัฒนาการทางสติปัญญา ของ ชอง เพียเจต์ ในขั้นก่อนปฏิบัติการคิด ของเด็กตั้งแต่อายุ 2-7 ปี ช่วยให้ผู้วิจัยเข้าใจสภาพอปกติของตัวละครที่สื่อออกมาผ่านทางภาษาและลักษณะความคิด ซึ่งช่วยในการถ่ายทอดลักษณะนั้นๆ เป็นภาษาปลายทางได้เหมาะสมยิ่งขึ้น และทฤษฎีวัจนลีลาของ อมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์ ช่วยให้ผู้วิจัยถ่ายทอดอรรถรสและความหมายของบทแปลให้เทียบเคียงและมีสมมูลภาพกับต้นฉบับมากที่สุด ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ความรู้ แนวทาง และทฤษฎีข้างต้น เป็นปัจจัยที่สำคัญมากในการสร้างงานแปลที่มีคุณภาพมากที่สุดและตรงตามวัตถุประสงค์ที่ผู้วิจัยตั้งไว้
