Abstract:
สารนิพนธ์ฉบับนี้มุ่งศึกษาการแปลงานกวีนิพนธ์ภาษาต่างประเทศให้เป็นภาษาไทยโดยใช้กวีนิพนธ์ในช่วงศตวรรษที่ ๑๖ เรื่อง Speak, Parrot ของ John Skelton เป็นกรณีศึกษา โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้เข้าใจขั้นตอนการวิเคราะห์วาทกรรม การศึกษาแนวทฤษฎีการแปลกวีนิพนธ์ การวางแผนการแปล ขั้นตอนการแปล ปัญหาที่พบ ตลอดจนแนวทางการแก้ไขปัญหา ภายหลังการศึกษาทฤษฎีด้านการแปลต่างๆ ประกอบกับการศึกษาเปรียบเทียบ ฉันทลักษณ์ของตัวบทต้นฉบับและฉันทลักษณ์ประเภทต่างๆ ในภาษาไทย พบว่ารูปแบบฉันทลักษณ์ในภาษาไทยที่เรียกว่า “กาพย์ยานี ๑๑” เป็นรูปแบบที่เหมาะสมที่จะนำมาใช้เป็นสื่อถ่ายทอดบทกวีนิพนธ์ในครั้งนี้ โดยการดำเนินการวิจัย นอกเหนือจากทฤษฎีด้านการแปลที่เกี่ยวข้องกับการแปลกวีนิพนธ์ ผู้วิจัยใช้ทฤษฎีความหมายเป็นหลักในการดำเนินกระบวนการแปล ด้วยกวีนิพนธ์ที่เลือกมาดำเนินการวิจัยในครั้งนี้ เป็นผลงานซึ่งประพันธ์ขึ้นมาเป็นเวลากว่า ๕๐๐ ปี ประกอบกับมีภาษาต่างประเทศอื่นปะปนอยู่ทั่วไป ทำให้ผู้วิจัยพบประเด็นปัญหาที่เกิดขึ้นระหว่างกระบวนการแปลหลายประการ อาทิ การใช้ภาษาของกวีในอดีต การใช้ภาษาข้ามวัฒนธรรม การขาดเกินของรูปภาษา รูปแบบการสรรคำ ฯลฯ อันนำไปสู่ข้อสรุปที่ว่าการแปลกวีนิพนธ์ภาษาต่างประเทศมาเป็นบทกวีในภาษาไทยซึ่งมีโครงสร้างทางฉันทลักษณ์เป็นกรอบบังคับจำต้องอาศัยการค้นคว้า การทำความเข้าใจ และการตีความโดยยึดทฤษฎีความหมายเป็นสำคัญ
