Abstract:
สารนิพนธ์ฉบับนี้มุ่งศึกษา วิเคราะห์ และค้นหาแนวทางการแปลภาษาย่อยของกลุ่มรักร่วมเพศในวรรณกรรมเยาวชนเรื่อง วิล เกรย์สัน, วิล เกรย์สัน จากภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทย เพื่อให้เข้าใจวัตถุประสงค์และรูปแบบการใช้ภาษาที่ปรากฏในตัวบทต้นฉบับ และหาแนวทางการแปลที่เหมาะสมซึ่งจะช่วยในการสร้างบทแปลที่มีอรรถรสเทียบเคียงกับต้นฉบับ แนวคิดและทฤษฎีที่นำมาใช้ในการศึกษาครั้งนี้ประกอบด้วย แนวคิดเรื่องวรรณกรรมเยาวชนของแคเรน โคทส์ การศึกษาภาษาศาสตร์สังคม ภาษาศาสตร์และการสร้างบุคลิกลักษณะของตัวละคร แนวคิดเรื่องลักษณะภาษาของกลุ่มรักร่วมเพศทั้งในบริบทวัฒนธรรมต้นทางและวัฒนธรรมปลายทาง แนวคิดการใช้ภาษาเฉพาะกลุ่มของกลุ่มรักร่วมเพศในบริบทวัฒนธรรมต้นทางโดยแจ็ค บาบัสซิโอ แนวคิดเกี่ยวกับลักษณะการใช้ภาษาเฉพาะกลุ่มรักร่วมเพศในวรรณกรรมไทย ตลอดจนทฤษฎีสโคพอสของไร้ส์และแฟร์เมียร์ และแนวทางการตีความของ ฌอง เดอลิล ผลการศึกษาพบว่า ทฤษฎีและแนวทางข้างต้นจะช่วยให้ผู้แปลเกิดความเข้าใจเกี่ยวกับบุคลิกลักษณะของตัวละครกลุ่มรักร่วมเพศได้อย่างถูกต้อง ซึ่งนำไปสู่การกำหนดภาษาสำหรับตัวละครกลุ่มดังกล่าวได้อย่างเหมาะสมและเป็นไปตามจุดมุ่งหมายของผู้เขียน